Psalms 132

En sang ved festreisene. Herre, gi David lønn for hans møie,

Rememoru, ho Eternulo, Davidon kaj ĉiujn liajn suferojn;

han som tilsvor Herren, gav Jakobs Veldige det løfte:

Ke li ĵuris al la Eternulo, Kaj donis sanktan promeson al la Potenculo de Jakob:

Jeg vil ikke gå inn i mitt huses telt, jeg vil ikke stige op på min sengs leie,

Mi ne eniros en la ŝirmejon de mia domo, Mi ne supreniros sur la liton, pretigitan por mi;

jeg vil ikke unne mine øine søvn, mine øielokk slummer,

Mi ne donos dormon al miaj okuloj, Nek dormeton al miaj palpebroj,

før jeg finner et sted for Herren, en bolig for Jakobs Veldige!

Ĝis mi trovos lokon por la Eternulo, Loĝejon por la Potenculo de Jakob.

Se, vi hørte om den i Efrata, vi fant den i skogsbygden.

Jen ni aŭdis, ke ĝi estas en Efrata; Ni ĝin trovis sur arbara kampo.

Vi vil komme til hans bolig, vi vil tilbede for hans føtters skammel.

Ni iru en Lian loĝejon, Ni kliniĝu antaŭ la benketo de Liaj piedoj.

Reis dig, Herre, og kom til ditt hvilested, du og din styrkes ark!

Leviĝu, ho Eternulo, en Vian ripozejon, Vi kaj la kesto de Via potenco.

La dine prester klæ sig i rettferd og dine fromme rope med fryd!

Viaj pastroj vestiĝu per justeco, Kaj Viaj fideluloj triumfu.

For Davids, din tjeners skyld vise du ikke din salvedes åsyn tilbake!

Pro David, Via sklavo, Ne forturnu la vizaĝon de Via sanktoleito.

Herren har svoret David en sann ed, som han ikke vil gå fra: Av ditt livs frukt vil jeg sette konger på din trone;

La Eternulo ĵuris al David veron, kaj Li ne dekliniĝos de ĝi: Frukton de via ventro Mi sidigos sur via trono;

dersom dine barn holder min pakt og mine vidnesbyrd, som jeg vil lære dem, da skal også deres barn for all tid sitte på dine trone.

Se viaj filoj observos Mian interligon kaj Mian leĝon, kiun Mi instruos al ili, Tiam ankaŭ iliaj filoj eterne sidos sur via trono.

For Herren har utkåret Sion, han har attrådd det til sin bolig:

Ĉar la Eternulo elektis Cionon, Kaj deziris, ke ĝi estu loĝejo por Li:

Dette er mitt hvilested til evig tid; her vil jeg bo, fordi jeg har attrådd det.

Ĉi tio estas Mia ripozejo por eterne; Ĉi tie Mi loĝos, ĉar ĝin Mi ekdeziris.

Dets mat vil jeg velsigne, dets fattige vil jeg mette med brød,

Ĝian nutraĵon Mi abunde benos, Ĝiajn malriĉulojn Mi satigos per pano.

og dets prester vil jeg klæ med fryd.

Kaj ĝiajn pastrojn Mi vestos per savo; Kaj ĝiaj fideluloj ĝojos kaj triumfos.

Der vil jeg la et horn vokse op for David, gjøre i stand en lampe for min salvede.

Tie Mi elkreskigos kornon al David, Tie Mi aranĝos lumilon por Mia sanktoleito.

Hans fiender vil jeg klæ i skam, men på ham skal hans krone stråle.

Liajn malamikojn Mi kovros per honto; Sed sur li brilos lia krono.