Psalms 90

He inoi na Mohi, na te tangata a te Atua. E te Ariki, ko koe to matou nohoanga i nga whakatupuranga katoa.
(En Bøn af den Guds Mand Moses.) Herre, du var vor Bolig slægt efter slægt.
Kahore ano i whanau noa nga maunga, kahore i hanga e koe te whenua me te ao, ko koe te Atua no tua whakarere a ake tonu atu.
Førend Bjergene fødtes og Jord og Jorderig blev til, fra Evighed til Evighed er du, o Gud!
E whakahokia ana e koe te tangata kia mongamonga noa, a e mea ana, E hoki, e nga tama a te tangata.
Mennesket gør du til Støv igen, du siger: "Vend tilbage, I Menneskebørn!"
Ki tau titiro hoki, he rite nga tau kotahi mano ki te ra onanahi, kua pahure atu nei, ki te mataaratanga hoki i te po.
Thi tusind År er i dine Øjne som Dagen i Går, der svandt, som en Nattevagt.
Me te mea na te waipuke tau kahakinga i a ratou; he moe ratou: i te ata ano he tarutaru e tupu ana.
Du skyller dem bort, de bliver som en Søvn. Ved Morgen er de som Græsset, der gror;
I te ata e tupu ana, e pihi ana: i te ahiahi kua kotia, kua maroke.
ved Morgen gror det og blomstrer, ved Aften er det vissent og tørt.
Kua hemo nei hoki matou i tou riri: ka ohorere hoki i tou aritatanga.
Thi ved din Vrede svinder vi hen, og ved din Harme forfærdes vi.
Kua maka e koe o matou kino ki tou aroaro, o matou mea huna ki te marama o tou mata.
Vor Skyld har du stillet dig for Øje, vor skjulte Brøst for dit Åsyns Lys.
Ka pau o matou ra katoa, me te riri ano koe: hemo ake o matou tau ano he korero e korerotia ana.
Thi alle vore Dage glider hen i din Vrede, vore År svinder hen som et Suk.
Ko nga ra o o matou tau e whitu tekau tau; a ki te whai kaha, ka waru tekau tau; heoi he mahi mauiui, he pouri to ratou kaha; ka hohoro hoki te hatepea atu, a ka rere atu matou.
Vore Livsdage er halvfjerdsindstyve År, og kommer det højt, da firsindstyve. Deres Herlighed er Møje og Slid, thi hastigt går det, vi flyver af Sted.
Ko wai te matau ana ki te kaha o tou riri? Rite pu ki te wehi ki a koe tou riri.
Hvem fatter din Vredes Vælde, din Harme i Frygt for dig!
Akona matou ki te tatau i o matou ra, kia anga ai te ngakau ki te whakaaro.
At tælle vore Dage lære du os, så vi kan få Visdom i Hjertet!
Hoki mai, e Ihowa, kia pehea ake te roa? A kia puta ke he whakaaro mou ki au pononga.
Vend tilbage, HERRE! Hvor længe! Hav Medynk med dine Tjenere;
Kia na matou i te ata i tau mahi tohu: kia hari ai matou, kia koa ai, i o matou ra katoa.
mæt os årle med din Miskundhed, så vi kan fryde og glæde os alle vore Dage.
Whakaharitia matou, kia rite ki nga ra i whakawhiua ai matou e koe, ki nga tau i kite ai matou i te kino.
Glæd os det Dagetal, du ydmygede os, det Åremål, da vi led ondt!
Kia puta mai tau mahi ki au pononga, me tou kororia ki a ratou tamariki.
Lad dit Værk åbenbares for dine Tjenere og din Herlighed over deres Børn!
A hei runga i a matou te ataahua o Ihowa, o to matou Atua: whakapumautia ano ki a matou te mahi a o matou ringa, ae ra, te mahi a o matou ringa, whakapumautia e koe.
HERREN vor Guds Livsalighed være over os! Og frem vore Hænders Værk for os, ja frem vore Hænders Værk!