Psalms 50

He himene na Ahapa. Kua puaki te kupu a te Atua, a te Atua tonu, a Ihowa, a karangatia ana e ia te whenua i te putanga mai o te ra, tae noa ki tona torengitanga.

(En salme af Asaf.) Gud, Gud HERREN talede og stævnede Jorden hid fra Sol i Opgang til Sol i Bjærge;

Kua tiaho mai te Atua i roto i Hiona, i te tino o te ataahua.

fra Zion, Skønhedens Krone, viste Gud sig i Stråleglans

Ka haere mai to tatou Atua, e kore ano e wahangu: ka kai te kapura i tona aroaro, a ka hukerikeri te awha ki tetahi taha ona, ki tetahi taha.

vor Gud komme og tie ikke! - Foran ham gik fortærende Ild, omkring ham rasede Storm;

Ka karangatia e ia nga rangi i runga, me te whenua hoki, ki te whakaritenga mo tona iwi.

han stævnede Himlen deroppe hid og Jorden for at dømme sit Folk:

Huihuia mai ki ahau taku hunga tapu, te hunga i whakarite kawenata ki ahau i runga i te patunga tapu.

"Saml mig mine fromme, der sluttede Pagt med mig ved Ofre!"

A ma nga rangi e whakakite tona tika: ko te Atua ake nei hoki te kaiwhakawa. (Hera.

Og Himlen forkyndte hans Retfærd, at Gud er den, der dømmer. Sela.

Whakarongo, e toku iwi, a ka korero ahau; e Iharaira, ka whakaatu ahau ki a koe; ko ahau te Atua, ko tou Atua.

Hør, mit Folk, jeg vil tale, Israel, jeg vil vidne imod dig, Gud, din Gud er jeg!

E kore ahau e riri ki a koe mo au patunga tapu; a kei toku aroaro tonu au tahunga tinana.

Jeg laster dig ikke for dine Slagtofre, dine Brændofre har jeg jo stadig for Øje;

E kore ahau e tango i tetahi puru i roto i tou whare, i etahi koati toa ranei i roto i au taiepa.

jeg tager ej Tyre fra dit Hus eller Bukke fra dine Stalde;

Naku nei hoki nga kirehe katoa o te ngahere, nga kararehe i runga i te mano o nga pukepuke.

thi mig tilhører alt Skovens Vildt, Dyrene på de tusinde Bjerge;

E matau ana ahau ki nga manu katoa o nga maunga; naku ano nga kirehe o te parae.

jeg kender alle Bjergenes Fugle, har rede på Markens Vrimmel.

Me he matekai toku, e kore ahau e korero ki a koe: naku nei hoki te ao, me ona tini mea.

Om jeg hungred, jeg sagde det ikke til dig, thi mit er Jorderig og dets Fylde!

E kai koia ahau i te kikokiko o nga puru, e inu ranei i te toto o nga koati?

Mon jeg æder Tyres Kød eller drikker Bukkes Blod?

Ko te whakawhetai hei patunga tapu mau ki te Atua; whakamana hoki au kupu taurangi ki te Runga Rawa.

Lovsang skal du ofre til Gud og holde den Højeste dine Løfter.

A karanga ki ahau i te ra o te he: maku koe e whakaora, a ka whakakororiatia ahau e koe.

Og kald på mig på Nødens Dag; jeg vil udfri dig, og du skal ære mig,

Ki te tangata hara ia ka mea te Atua, He aha mau te whakapuaki i aku tikanga, te whakahua ranei i taku kawenata e tou mangai?

Men til Den gudløse siger Gud: Hvi regner du op mine Bud og fører min Pagt i Munden,

Kua kino nei hoki koe ki te ako, a e akiri ana i aku kupu ki muri i a koe.

når du dog hader Tugt og kaster mine Ord bag din Ryg?

I tou kitenga i te tahae, na whakaae ana koe ki a ia; a whai tahi ana me te hunga puremu.

Ser du en Tyv, slår du Følge med ham, med Horkarle bolder du til,

Kua tukua e koe tou mangai ki te kino; a e tito hianga ana tou arero.

slipper Munden løs med ondt, din Tunge bærer på Svig.

Noho ana koe, ka korero kino ki tou teina: ngautuara tonu iho koe ki te tama a tou whaea.

Du sidder og skænder din Broder, bagtaler din Moders Søn;

Ko au mahi enei, a wahangu tonu ahau; i mea koe he pena pu ahau me koe: otira ka riria koe e ahau, ka whakararangitia ano aua mea ki tou aroaro.

det gør du, og jeg skulde tie, og du skulde tænke, jeg er som du! Revse dig vil jeg og gøre dig det klart.

Na whakaaroa tenei, e te hunga kua wareware ki te Atua; kei haehaea koutou e ahau, a kahore he kaiwhakaora.

Mærk jer det, I, som glemmer Gud, at jeg ikke skal rive jer redningsløst sønder.

Ko te whakamoemiti te patunga tapu e whai kororia ai ahau: ko te tangata hoki he tika nei tona ara ka whakakitea e ahau ki a ia te whakaoranga a te Atua.

Den, der ofrer Taksigelse, ærer mig; den, der agter på Vejen, lader jeg se Guds Frelse.