Ecclesiastes 3

Per tutto v’è il suo tempo, v’è il suo momento per ogni cosa sotto il cielo:

Има време за всяко нещо и определено време за всяко намерение под небето:

un tempo per nascere e un tempo per morire; un tempo per piantare e un tempo per svellere ciò ch’è piantato;

време за раждане и време за умиране; време за насаждане и време за изкореняване на насаденото;

un tempo per uccidere e un tempo per guarire; un tempo per demolire e un tempo per costruire;

време за убиване и време за изцеляване; време за събаряне и време за градене;

un tempo per piangere e un tempo per ridere; un tempo per far cordoglio e un tempo per ballare;

време за плачене и време за смеене; време за жалеене и време за танцуване;

un tempo per gettar via pietre e un tempo per raccoglierle; un tempo per abbracciare e un tempo per astenersi dagli abbracciamenti;

време за хвърляне на камъни и време за събиране на камъни; време за прегръщане и време за въздържане от прегръщане;

un tempo per cercare e un tempo per perdere; un tempo per conservare e un tempo per buttar via;

време за търсене и време за изгубване; време за пазене и време за изхвърляне;

un tempo per strappare e un tempo per cucire; un tempo per tacere e un tempo per parlare;

време за късане и време за шиене; време за мълчане и време за говорене;

un tempo per amare e un tempo per odiare; un tempo per la guerra e un tempo per la pace.

време за обичане и време за мразене; време за война и време за мир.

Che profitto trae dalla sua fatica colui che lavora?

Каква полза има работникът от това, в което се труди?

Io ho visto le occupazioni che Dio dà agli uomini perché vi si affatichino.

Видях труда, който Бог даде на човешките синове, за да се трудят в него.

Dio ha fatto ogni cosa bella al suo tempo; egli ha perfino messo nei loro cuori il pensiero della eternità, quantunque l’uomo non possa comprendere dal principio alla fine l’opera che Dio ha fatta.

Той е направил всяко нещо хубаво на времето му. Положил е и вечността в тяхното сърце, без човек да може да издири делото, което Бог е извършил, от началото до края.

Io ho riconosciuto che non v’è nulla di meglio per loro del rallegrarsi e del procurarsi del benessere durante la loro vita,

Познах, че няма по-добро за тях, освен да се веселят и да вършат добро през живота си,

ma che se uno mangia, beve e gode del benessere in mezzo a tutto il suo lavoro, è un dono di Dio.

а и че всеки човек яде и пие, и вижда добро в целия си труд — това е дар от Бога.

Io ho riconosciuto che tutto quello che Dio fa è per sempre; niente v’è da aggiungervi, niente da togliervi; e che Dio fa così perché gli uomini lo temano.

Познах, че всичко, което Бог прави, ще бъде вечно; не може нищо да се прибави към него, и нищо да се отнеме от него. Бог го прави, за да Му се боят.

Ciò che è, è già stato prima, e ciò che sarà è già stato, e Dio riconduce ciò ch’è passato.

Каквото е, вече е било и каквото ще бъде, вече е било; и Бог издирва миналото.

Ho anche visto sotto il sole che nel luogo stabilito per giudicare v’è della empietà, e che nel luogo stabilito per la giustizia v’è della empietà,

И още видях под слънцето мястото на съда, а там — беззаконието, и мястото на правдата, а там — беззаконието.

e ho detto in cuor mio: "Iddio giudicherà il giusto e l’empio poiché v’è un tempo per il giudicio di qualsivoglia azione e, nel luogo fissato, sarà giudicata ogni opera".

Казах в сърцето си: Бог ще съди и правЕдния и безбожния, защото там има време за всяко намерение и за всяко дело.

Io ho detto in cuor mio: "Così è, a motivo dei figliuoli degli uomini perché Dio li metta alla prova, ed essi stessi riconoscano che non sono che bestie".

Казах в сърцето си: Заради делото на човешките синове е това, за да ги изпита Бог, за да видят, че сами за себе си, без Бога, те са животни.

Poiché la sorte de’ figliuoli degli uomini è la sorte delle bestie; agli uni e alle altre tocca la stessa sorte; come muore l’uno, così muore l’altra; hanno tutti un medesimo soffio, e l’uomo non ha superiorità di sorta sulla bestia; poiché tutto è vanità.

Защото участта на човешките синове и участта на животните е една участ. Както умира единият, така умира и другият; и едно дихание имат всички. И човекът няма никакво предимство пред животните, защото всичко е суета.

Tutti vanno in un medesimo luogo; tutti vengon dalla polvere, e tutti ritornano alla polvere.

Всичко отива на едно място; всичко е от пръстта, и всички се връщат в пръстта.

Chi sa se il soffio dell’uomo sale in alto, e se il soffio della bestia scende in basso nella terra?

Кой знае, че духът на човека се издига горе, а духът на животното слиза долу на земята?

Io ho dunque visto che non v’è nulla di meglio per l’uomo del rallegrarsi, nel compiere il suo lavoro; tale è la sua parte; poiché chi lo farà tornare per godere di ciò che verrà dopo di lui?

И така, видях, че няма по-добро от това, да се радва човек в делата си, защото това е делът му. Понеже кой ще го доведе да види какво ще бъде след него?