Psalms 81

Gittitin päällä, edelläveisaajalle, Asaphin (Psalmi.) Veisatkaat iloisesti Jumalalle, joka on meidän väkevyytemme: ihastukaat Jakobin Jumalalle.

Laŭte kantu al Dio, nia forto; Ĝoje kriu al la Dio de Jakob.

Ottakaat psalmit ja tuokaat kanteleet, iloiset harput ja psaltari.

Sonigu kanton, donu tamburinon, Ĉarman harpon, kaj psalteron.

Soittakaat pasunilla uudessa kuussa, meidän lehtimajamme juhlapäivänä.

Muziku per korno en novmonato, Je la plenluno, en la tago de nia festo.

Sillä se on tapa Israelissa, ja Jakobin Jumalan oikeus.

Ĉar ĝi estas leĝo por Izrael Kaj ordono de la Dio de Jakob.

Sen hän pani Josephissa todistukseksi, koska he Egyptin maalta läksivät, ja oudon kielen kuulleet olivat.

Li aranĝis ĝin kiel ateston por Jozef, Kiam Li eliris kontraŭ la landon Egiptan. Lingvon, kiun mi ne konas, mi aŭdis:

Minä olen heidän olkansa kuormasta vapahtanut; ja heidän kätensä pääsivät tiiliä tekemästä.

Mi liberigis lian dorson de ŝarĝo, Liaj manoj liberiĝis de korboj.

Koska sinä tuskassas minua avukses huusit, niin minä autin sinua: minä kuulin sinua, koska tuulispää tuli sinun päälles, ja koettelin sinua riitaveden tykönä, Sela!

En la mizero vi vokis, kaj Mi vin helpis; Mi respondis al vi en mistera loko de tondro; Mi esploris vin ĉe la akvo de Malpaco. Sela.

Kuule, minun kansani, minä todistan sinun seassas: Israel, jospa sinä minua kuulisit!

Aŭdu, ho Mia popolo, Mi atestos al vi; Ho Izrael, se vi Min aŭskultus!

Ei pidä sinun seassas muukalainen jumala oleman, ja ei pidä sinun vierasta jumalaa kumartaman.

Ne estu ĉe vi alia dio; Kaj ne adoru fremdan dion.

Minä olen Herra sinun Jumalas, joka sinun vein ulos Egyptin maalta: levitä suus, niin minä sen täytän.

Mi estas la Eternulo, via Dio, Kiu elkondukis vin el la lando Egipta; Malfermu larĝe vian buŝon, kaj Mi ĝin plenigos.

Mutta minun kansani ei kuullut minun ääntäni, ja Israel ei totellut minua.

Sed Mia popolo ne aŭskultis Mian voĉon, Izrael ne obeis Min.

Niin minä laskin heitä sydämensä pahuuteen, vaeltamaan neuvonsa jälkeen.

Kaj Mi lasis ilin al la kaprico de ilia koro, Ke ili iru laŭ siaj intencoj.

Jos minun kansani kuulis minua, ja Israel minun teissäni kävis,

Ho, se Mia popolo aŭskultus Min, Se Izrael irus per Miaj vojoj!

Niin minä pian heidän vihollisensa painaisin alas, ja käteni kääntäisin heidän vihollistensa päälle,

Rapide Mi faligus iliajn malamikojn, Kaj kontraŭ iliajn premantojn Mi direktus Mian manon.

Ja Herran viholliset hukkaan tulisivat; mutta heidän aikansa olisi ijankaikkisesti pysyvä,

La malamantoj de la Eternulo humiliĝus antaŭ Li, Kaj ilia bonstato estus eterna.

Ja minä ruokkisin heitä parhailla nisuilla, ja ravitsisin heitä hunajalla kalliosta.

Kaj Mi manĝigus al ili grason de tritiko, Kaj Mi satigus vin per mielo el roko.