Psalms 80

Asaphin Psalmi, kultasesta kukkaisesta, edelläveisaajalle. Kuules, Israelin paimen, joka saatat Josephin niinkuin lampaat: ilmoita sinus, joka istut Kerubimin päällä.

Ho Paŝtisto de Izrael, aŭskultu; Vi, kiu kondukas Jozefon, kiel ŝafojn, Vi, kiu sidas sur keruboj, aperu!

Herätä voimas, sinä joka Ephraimin, Benjaminin ja Manassen edessä olet, ja tule meidän avuksemme.

Antaŭ Efraim kaj Benjamen kaj Manase veku Vian forton, Kaj venu, por savi nin.

Jumala, käännä meitä, ja anna kasvos paistaa, niin me tulemme autetuksi.

Ho Dio, revenigu nin kaj lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.

Herra Jumala Zebaot, kuinka kauvan sinä vihastut kansas rukouksiin?

Ho Eternulo, Dio Cebaot, Ĝis kiam Vi kolere repuŝos la preĝon de Via popolo?

Sinä ruokit heitä kyyneleiden leivällä, ja juotat heitä suurella mitalla, täynnä kyyneleitä,

Vi manĝigis al ili panon larman, Kaj Vi trinkigis al ili larmojn per granda mezuro.

Sinä olet meidät pannut riidaksi läsnäasuvaisillemme; ja meidän vihollisemme pilkkaavat meitä.

Vi faris nin objekto de disputo por niaj najbaroj; Kaj niaj malamikoj nin mokas.

Jumala Zebaot, käännä meitä, ja anna kasvos paistaa, niin me autetuksi tulemme.

Ho Dio Cebaot! revenigu nin kaj lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.

Sinä toit viinapuun Egyptistä, olet pakanat karkoittanut ulos, ja sen istuttanut.

Vinberbranĉon el Egiptujo Vi elportis, Vi forpelis popolojn kaj ĝin plantis;

Sinä perkasit tien hänen eteensä, ja annoit hänen hyvästi juurtua, niin että se täytti maan.

Vi purigis lokon por ĝi; Kaj ĝi profundigis siajn radikojn kaj plenigis la tutan landon;

Vuoret ovat sen varjolla peitetyt, ja hänen oksillansa Jumalan sedripuut.

Montojn kovris ĝia ombro, Kaj ĝiaj branĉoj fariĝis kiel cedroj de Dio.

Sinä levitit hänen oksansa hamaan mereen asti, ja hänen haaransa hamaan virran tykö.

Ĝi etendis siajn branĉojn ĝis la maro Kaj siajn branĉetojn ĝis la Rivero.

Miksis siis särjit hänen aitansa, että sitä kaikki ohitsekäyvät repivät.

Kial Vi detruis ĝiajn barilojn, Ke ĉiuj pasantoj ĝin ŝiras?

Metsäsika on sen kaivanut ylös, ja metsän pedot sen syövät.

Subfosas ĝin arbara apro, Kaj kampa besto ĝin mordas.

Jumala Zebaot, käännä siis sinuas, katso alas taivaasta ja näe, ja etsi sitä viinapuuta,

Ho Dio Cebaot, returniĝu; Rigardu el la ĉielo kaj vidu, kaj rememoru tiun vinbertrunkon,

Ja pidä se kiintiänä, jonka sinun oikia kätes on istuttanut, (ihmisen) pojan tähden, jonka sinulles lujasti valinnut olet.

Kaj ŝirmu tion, kion plantis Via dekstra mano, Kaj la kreskaĵidon, kiun Vi fortikigis por Vi.

Se on poltettu tulella ja revitty: sinun uhkauksestas he ovat hukkuneet.

Ĝi estas bruligita de fajro, krevinta; De Via minaca vizaĝo ili pereis.

Sinun kätes varjelkoon oikian kätes kansan, ja ihmisen pojan, jonka sinulles lujasti valinnut olet.

Via brako estu super la viro de Via dekstra mano, Super la homido, kiun Vi fortikigis por Vi.

Niin emme sinusta luovu: suo meidän elää, niin me sinun nimeäs avuksi huudamme.

Kaj ni ne foriros de Vi; Vivigu nin, kaj ni vokos Vian nomon.

Herra Jumala Zebaot, käännä meitä: anna kasvos paistaa, niin me autetuksi tulemme.

Ho Eternulo, Dio Cebaot! revenigu nin, lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.