Psalms 90

خداوندا، تو همیشه پناهگاه ما بوده‌ای.

Lord, thou hast been our dwelling place in all generations.

پیش از آن که کوهها را بیافرینی و زمین و جهان را به وجود آوری، از ازل خدا بوده‌ای و تا ابد خدا خواهی بود.

Before the mountains were brought forth, or ever thou hadst formed the earth and the world, even from everlasting to everlasting, thou art God.

تو آدمیان را به خاک برمی‌گردانی و می‌گویی: «ای فرزندان آدم به خاک بازگردید.»

Thou turnest man to destruction; and sayest, Return, ye children of men.

هزاران سال در نظر تو مانند یک روز است، مانند دیروز که گذشته است و مانند پاسی از شب.

For a thousand years in thy sight are but as yesterday when it is past, and as a watch in the night.

تو ما را مانند توفان از جا می‌کنی، زندگی ما مانند یک خواب است، مثل گیاهی که صبحگاهان می‌روید،

Thou carriest them away as with a flood; they are as a sleep: in the morning they are like grass which groweth up.

صبحگاهان می‌روید و شب هنگام از بین می‌رود.

In the morning it flourisheth, and groweth up; in the evening it is cut down, and withereth.

با غضب تو از بین می‌رویم و خشم تو ما را به وحشت می‌اندازد.

For we are consumed by thine anger, and by thy wrath are we troubled.

گناهان ما را در حضور خود گذاشته‌ای و خطاهای پنهانی ما نزد تو آشکار است.

Thou hast set our iniquities before thee, our secret sins in the light of thy countenance.

غضب تو عمر ما را کوتاه می‌سازد و مانند خیالی به آن خاتمه می‌دهد.

For all our days are passed away in thy wrath: we spend our years as a tale that is told.

دوران عمر ما هفتاد سال است و یا اگر قویتر باشیم، ممکن است هشتاد سال زندگی کنیم، امّا همهٔ دوران زندگی ما آمیخته با رنج و زحمت است و بزودی به سر می‌رسد و فنا می‌شویم.

The days of our years are threescore years and ten; and if by reason of strength they be fourscore years, yet is their strength labour and sorrow; for it is soon cut off, and we fly away.

چه کسی می‌تواند میزان خشم تو را بداند؟ چه کسی می‌‌داند که از غضب تو چقدر باید ترسید؟

Who knoweth the power of thine anger? even according to thy fear, so is thy wrath.

به ما تعلیم بده تا بدانیم که دوران عمر ما چقدر کوتاه است، تا شاید عاقل شویم.

So teach us to number our days, that we may apply our hearts unto wisdom.

خداوندا، خشم تو چقدر طول خواهد کشید؟ بر بندگان خود رحم فرما.

Return, O LORD, how long? and let it repent thee concerning thy servants.

صبحگاهان دلهای ما را از محبّت پایدار خود لبریز گردان تا عمر خود را با سرود و شادی به سر بریم.

O satisfy us early with thy mercy; that we may rejoice and be glad all our days.

به اندازهٔ روزهایی كه غم نصیب ما کردی، اکنون ما را شادمان ساز.

Make us glad according to the days wherein thou hast afflicted us, and the years wherein we have seen evil.

تا بندگانت کارهای عجیب تو را مشاهده کنند و فرزندان ما قدرت عظیم تو را ببینند.

Let thy work appear unto thy servants, and thy glory unto their children.

رحمت و لطف تو، ای خدای ما، نصیب ما باد و خدا ما را در تمام كارهایمان برکت دهد!

And let the beauty of the LORD our God be upon us: and establish thou the work of our hands upon us; yea, the work of our hands establish thou it.