Psalms 10

خداوندا، چرا دور ایستاده‌ای؟ چرا هنگامی‌که ما در سختی هستیم خود را پنهان می‌کنی؟

Why standest thou afar off, O LORD? why hidest thou thyself in times of trouble?

شریران متکبّرند و بر فقیران ستم می‌کنند، آنان را در دامهای خودشان گرفتار کن.

The wicked in his pride doth persecute the poor: let them be taken in the devices that they have imagined.

شریران به مقاصد شریرانهٔ خود افتخار کرده، طمعکاران را می‌ستایند و خداوند را انکار می‌کنند.

For the wicked boasteth of his heart's desire, and blesseth the covetous, whom the LORD abhorreth.

شریران در غرور خود به خداوند توجّه ندارند، و در فکر ایشان، خدا جایی ندارد!

The wicked, through the pride of his countenance, will not seek after God: God is not in all his thoughts.

مرد شریر در همه‌چیز موفّق است، او دشمنان خود را به هیچ می‌شمارد و نمی‌تواند داوری خدا را بفهمد.

His ways are always grievous; thy judgments are far above out of his sight: as for all his enemies, he puffeth at them.

در دل خود می‌گوید: «هرگز نخواهم افتاد، هرگز مشکلی نخواهم داشت.»

He hath said in his heart, I shall not be moved: for I shall never be in adversity.

سخنانش سراسر دروغ، نفرین و تهدید است و شرارت و گناه از زبانش جاری است.

His mouth is full of cursing and deceit and fraud: under his tongue is mischief and vanity.

در روستاها برای کشتن مردم بی‌گناه کمین می‌کند، و مراقب است تا اشخاص بیچاره را گرفتار سازد.

He sitteth in the lurking places of the villages: in the secret places doth he murder the innocent: his eyes are privily set against the poor.

مانند شیر در مخفیگاه خود کمین می‌کند و در انتظار مردم درمانده است تا آنها را به دام اندازد.

He lieth in wait secretly as a lion in his den: he lieth in wait to catch the poor: he doth catch the poor, when he draweth him into his net.

مردم بیچاره در مقابل آنان تعظیم می‌کنند و اسیر قدرت آنان می‌گردند.

He croucheth, and humbleth himself, that the poor may fall by his strong ones.

مرد شریر در دل خود می‌گوید: «خدا فراموش کرده و روی خود را برگردانیده است.»

He hath said in his heart, God hath forgotten: he hideth his face; he will never see it.

ای خداوند، ای خدای من، برخیز و شریران را مجازات کن، بیچارگان را فراموش مکن.

Arise, O LORD; O God, lift up thine hand: forget not the humble.

چگونه شریر می‌تواند به خدا اهانت کند و به خود بگوید که خدا مرا مجازات نخواهد کرد؟

Wherefore doth the wicked contemn God? he hath said in his heart, Thou wilt not require it.

امّا تو ای خداوند، غم و مصیبت مردم را می‌بینی، تو همیشه برای کمک به درماندگان آماده‌ای، و توکّل آنان به توست، تو مددکار یتیمان هستی.

Thou hast seen it; for thou beholdest mischief and spite, to requite it with thy hand: the poor committeth himself unto thee; thou art the helper of the fatherless.

بازوی مردم شریر و بدکار را بشکن و آنها را به‌خاطر خطاهایشان مجازات کن تا شرارتشان از بین برود.

Break thou the arm of the wicked and the evil man: seek out his wickedness till thou find none.

خداوند تا به ابد پادشاه است. کسانی‌که خدایان دیگر را پرستش می‌کنند، از زمین وی رانده خواهند شد.

The LORD is King for ever and ever: the heathen are perished out of his land.

ای خداوند، تو دعای فروتنان را می‌شنوی. دل آنان را قوی می‌گردانی و به فریاد و زاری آنان گوش می‌دهی.

LORD, thou hast heard the desire of the humble: thou wilt prepare their heart, thou wilt cause thine ear to hear:

تو گریهٔ یتیمان و ستمدیدگان را می‌شنوی، تو به نفع آنان داوری خواهی کرد.

To judge the fatherless and the oppressed, that the man of the earth may no more oppress.