Psalms 132

خداوندا، داوود و زحمتهایی را که متحمّل شد فراموش مکن.
Veisu korkeimmassa Kuorissa. Muista, Herra, Davidia, ja kaikkia hänen vaivojansa,
به یادآور که قسم خورد و برای تو ای خدای یعقوب نذر کرد:
Joka Herralle vannoi, ja lupasi lupauksen Jakobin väkevälle:
«من تا خانه‌ای برای خداوند بنا نکنم، به خانهٔ خود نخواهم رفت و استراحت نخواهم كرد و نخواهم خوابید.»
En mene huoneeni majaan, enkä vuoteeseeni pane maata;
«من تا خانه‌ای برای خداوند بنا نکنم، به خانهٔ خود نخواهم رفت و استراحت نخواهم كرد و نخواهم خوابید.»
En anna silmäini unta saada, enkä silmälautaini torkkua,
«من تا خانه‌ای برای خداوند بنا نکنم، به خانهٔ خود نخواهم رفت و استراحت نخواهم كرد و نخواهم خوابید.»
Siihenasti kuin minä löydän sian Herralle, Jakobin väkevän asumiseksi.
در بیت‌لحم، از وجود صندوق پیمان باخبر شدیم و در شهر یعاریم آن را یافتیم.
Katso, me kuulimme hänestä Ephratassa: me olemme sen löytäneet metsän kedoilla.
بیایید به خانهٔ خداوند برویم و در برابر تختش او را پرستش کنیم.
Me tahdomme hänen asuinsioihinsa mennä, ja kumartaa hänen jalkainsa astinlaudan edessä.
خداوندا، با صندوق پیمان که نشانهٔ قدرت توست به معبد بزرگ خود بیا و برای همیشه در آنجا ساکن شو.
Nouse, Herra, sinun lepoos, sinä ja sinun väkevyytes arkki.
کاهنانت لباس عدالت بپوشند و مؤمنین تو با شادی برایت سرود بخوانند!
Anna pappis pukea heitänsä vanhurskaudella ja sinun pyhäs riemuitkaan.
به‌خاطر بنده‌ات داوود، روی خود را از پادشاه برگزیده‌ات بر مگردان.
Älä käännä pois voideltus kasvoja, sinun palvelias Davidin tähden.
تو به داوود وعده دادی و از وعدهٔ خود بر نمی‌گردی: «یکی از فرزندان او را پادشاه می‌سازم. و او بعد از تو سلطنت خواهد کرد
Herra on vannonut Davidille totisen valan, ja ei hän siitä vilpistele: sinun ruumiis hedelmästä minä istutan istuimelles.
اگر فرزندان تو نیز به پیمان و احکام من وفادار بمانند، فرزندان آنها نیز تا به ابد بر تخت سلطنت تو خواهند نشست.»
Jos sinun lapses minun liittoni pitävät, ja minun todistukseni, jotka minä heille opetan, niin heidän lapsensa myös pitää sinun istuimellas istuman ijankaikkisesti.
خداوند صهیون را برای سکونت خود برگزید
Sillä Herra on Zionin valinnut, ja tahtoo sitä asuinsiaksensa.
و فرمود: «در اینجا برای همیشه سکونت خواهم کرد زیرا چنین اراده نموده‌ام.
Tämä on minun leponi ijankaikkisesti: tässä minä tahdon asua; sillä se minulle kelpaa.
تمام احتیاجات صهیون را به فراوانی برآورده خواهم ساخت و بینوایان آن را با غذا سیر خواهم كرد.
Minä hyvästi siunaan hänen elatuksensa, ja hänen köyhillensä kyllä annan leipää.
کاهنانش را لباس رستگاری خواهم پوشانید و مؤمنیش با شادی سرود خواهند خواند.
Hänen pappinsa minä puetan autuudella; ja hänen pyhänsä pitää ilolla riemuitseman.
در اینجا، داوود را به قدرت خواهم رسانید و چراغی برای برگزیدهٔ خود روشن خواهم کرد.
Siellä minä annan puhjeta Davidin sarven: minä valmistan kynttilän voidellulleni.
دشمنانش را با لباس خجالت خواهم پوشانید، امّا سلطنت او کامیاب و شکوفا خواهد شد.»
Hänen vihollisensa minä häpiällä puetan; mutta hänen päällänsä pitää hänen kruununsa kukoistaman.