اگر از کاهن اعظم گناهی سر بزند، همهٔ قوم گناهکار محسوب میشوند. پس او باید برای کفّارهٔ گناه خود، یک گوسالهٔ نر را که سالم و بیعیب باشد به خداوند تقدیم کند.
بعد در حضور خداوند کمی از آن خون را بر چهار شاخ قربانگاه بُخور، که در داخل خیمهٔ مقدّس است بمالد. بقیّهٔ خون را در پای قربانگاه قربانی سوختنی که نزدیک در ورودی خیمهٔ مقدّس است، بریزد.
امّا باید پوست، گوشت، کلّه، پاچه، اعضای داخلی، دل، روده و سرگین قربانی را به یک محل پاک، در بیرون اردوگاه، جایی که خاکستر را میاندازند، ببرد و روی هیزم بسوزاند.
امّا باید پوست، گوشت، کلّه، پاچه، اعضای داخلی، دل، روده و سرگین قربانی را به یک محل پاک، در بیرون اردوگاه، جایی که خاکستر را میاندازند، ببرد و روی هیزم بسوزاند.