Psalms 132

Rememoru, ho Eternulo, Davidon kaj ĉiujn liajn suferojn;

En sang ved festreisene. Herre, gi David lønn for hans møie,

Ke li ĵuris al la Eternulo, Kaj donis sanktan promeson al la Potenculo de Jakob:

han som tilsvor Herren, gav Jakobs Veldige det løfte:

Mi ne eniros en la ŝirmejon de mia domo, Mi ne supreniros sur la liton, pretigitan por mi;

Jeg vil ikke gå inn i mitt huses telt, jeg vil ikke stige op på min sengs leie,

Mi ne donos dormon al miaj okuloj, Nek dormeton al miaj palpebroj,

jeg vil ikke unne mine øine søvn, mine øielokk slummer,

Ĝis mi trovos lokon por la Eternulo, Loĝejon por la Potenculo de Jakob.

før jeg finner et sted for Herren, en bolig for Jakobs Veldige!

Jen ni aŭdis, ke ĝi estas en Efrata; Ni ĝin trovis sur arbara kampo.

Se, vi hørte om den i Efrata, vi fant den i skogsbygden.

Ni iru en Lian loĝejon, Ni kliniĝu antaŭ la benketo de Liaj piedoj.

Vi vil komme til hans bolig, vi vil tilbede for hans føtters skammel.

Leviĝu, ho Eternulo, en Vian ripozejon, Vi kaj la kesto de Via potenco.

Reis dig, Herre, og kom til ditt hvilested, du og din styrkes ark!

Viaj pastroj vestiĝu per justeco, Kaj Viaj fideluloj triumfu.

La dine prester klæ sig i rettferd og dine fromme rope med fryd!

Pro David, Via sklavo, Ne forturnu la vizaĝon de Via sanktoleito.

For Davids, din tjeners skyld vise du ikke din salvedes åsyn tilbake!

La Eternulo ĵuris al David veron, kaj Li ne dekliniĝos de ĝi: Frukton de via ventro Mi sidigos sur via trono;

Herren har svoret David en sann ed, som han ikke vil gå fra: Av ditt livs frukt vil jeg sette konger på din trone;

Se viaj filoj observos Mian interligon kaj Mian leĝon, kiun Mi instruos al ili, Tiam ankaŭ iliaj filoj eterne sidos sur via trono.

dersom dine barn holder min pakt og mine vidnesbyrd, som jeg vil lære dem, da skal også deres barn for all tid sitte på dine trone.

Ĉar la Eternulo elektis Cionon, Kaj deziris, ke ĝi estu loĝejo por Li:

For Herren har utkåret Sion, han har attrådd det til sin bolig:

Ĉi tio estas Mia ripozejo por eterne; Ĉi tie Mi loĝos, ĉar ĝin Mi ekdeziris.

Dette er mitt hvilested til evig tid; her vil jeg bo, fordi jeg har attrådd det.

Ĝian nutraĵon Mi abunde benos, Ĝiajn malriĉulojn Mi satigos per pano.

Dets mat vil jeg velsigne, dets fattige vil jeg mette med brød,

Kaj ĝiajn pastrojn Mi vestos per savo; Kaj ĝiaj fideluloj ĝojos kaj triumfos.

og dets prester vil jeg klæ med fryd.

Tie Mi elkreskigos kornon al David, Tie Mi aranĝos lumilon por Mia sanktoleito.

Der vil jeg la et horn vokse op for David, gjøre i stand en lampe for min salvede.

Liajn malamikojn Mi kovros per honto; Sed sur li brilos lia krono.

Hans fiender vil jeg klæ i skam, men på ham skal hans krone stråle.