Psalms 90

Mia Sinjoro, Vi estis por ni loĝejo De generacio al generacio.

Preghiera di Mosè, uomo di Dio. O Signore, tu sei stato per noi un rifugio d’età in età.

Antaŭ ol la montoj naskiĝis Kaj Vi kreis la teron kaj la mondon, Kaj de eterne ĝis eterne, Vi estas Dio.

Avanti che i monti fossero nati e che tu avessi formato la terra e il mondo, anzi, ab eterno in eterno, tu sei Dio.

Vi venigas homon al polvo; Kaj Vi diras: Revenu, homidoj.

Tu fai tornare i mortali in polvere e dici: Ritornate, o figliuoli degli uomini.

Ĉar mil jaroj estas en Viaj okuloj Kiel la hieraŭa tago, kiu pasis, Kaj kiel nokta gardoparto.

Perché mille anni, agli occhi tuoi, sono come il giorno d’ieri quand’è passato, e come una veglia nella notte.

Vi forfluigas ilin torente, ili estas kiel sonĝo; Matene ili renoviĝas kiel herbo:

Tu li porti via come in una piena; son come un sogno. Son come l’erba che verdeggia la mattina;

Matene ĝi floras kaj ĝermas, Vespere ĝi dehakiĝas kaj sekiĝas.

la mattina essa fiorisce e verdeggia, la sera è segata e si secca.

Jes, ni pereas de Via kolero, Kaj de Via kolerego ni neniiĝas.

Poiché noi siam consumati per la tua ira, e siamo atterriti per il tuo cruccio.

Vi metis niajn malbonagojn antaŭ Vin, Nian kaŝitaĵon antaŭ la lumon de Via vizaĝo.

Tu metti le nostre iniquità davanti a te, e i nostri peccati occulti, alla luce della tua faccia.

Ĉar ĉiuj niaj tagoj pasis sub Via kolero, Malaperis niaj jaroj, kiel sono.

Tutti i nostri giorni spariscono per il tuo cruccio; noi finiamo gli anni nostri come un soffio.

La daŭro de nia vivo estas sepdek jaroj, Kaj ĉe forteco okdek jaroj; Kaj ilia tuta majesto estas penado kaj suferado, Ĉar ĝi forkuras rapide kaj ni forflugas.

I giorni de’ nostri anni arrivano a settant’anni; o, per i più forti, a ottant’anni; e quel che ne fa l’orgoglio, non è che travaglio e vanità; perché passa presto, e noi ce ne voliam via.

Kiu scias la forton de Via kolero, Vian timindecon kaj Vian indignon?

Chi conosce la forza della tua ira e il tuo cruccio secondo il timore che t’è dovuto?

Instruu nin kalkuli niajn tagojn, Por ke ni akiru saĝan koron.

Insegnaci dunque a così contare nostri giorni, che acquistiamo un cuor savio.

Returnu Vin, ho Eternulo! Kiel longe? Kaj kompatu Viajn sklavojn.

Ritorna, o Eterno; fino a quando? e muoviti a pietà dei tuoi servitori.

Satigu nin matene per Via boneco; Kaj ni kantos kaj ĝojos en la daŭro de nia tuta vivo.

Saziaci al mattino della tua benignità, e noi giubileremo, ci rallegreremo tutti i dì nostri.

Ĝojigu nin tiel longe, kiel Vi nin premis, Tiom da jaroj, kiom ni vidis mizeron.

Rallegraci in proporzione de’ giorni che ci hai afflitti, e degli anni che abbiam sentito il male.

Al Viaj sklavoj aperu Viaj faroj, Kaj Via beleco al iliaj infanoj.

Apparisca l’opera tua a pro de’ tuo servitori, e la tua gloria sui loro figliuoli.

Kaj la favoro de la Eternulo, nia Dio, estu super ni; Kaj la faron de niaj manoj fortikigu al ni, Kaj fortikigu la faron de niaj manoj.

La grazia del Signore Iddio nostro sia sopra noi, e rendi stabile l’opera delle nostre mani; sì, l’opera delle nostre mani rendila stabile.