Job 18

Ekparolis Bildad, la Ŝuĥano, kaj diris:

Bildad, moun peyi Chwa a, pran lapawòl, li di konsa:

Kiam vi ĉesos ĵetadi vortojn? Pripensu, kaj poste ni parolos.

-Jòb monchè, ou pa ka pe bouch ou yon ti kadè? Si ou te fè yon ti sispann, nou ta pale avè ou!

Kial ni estu rigardataj kiel brutoj, Kaj ni estu malpuruloj en viaj okuloj?

Poukisa ou pran nou pou moun san konprann? Poukisa ou pran nou pou zannimo?

Ho vi, kiu disŝiras sian animon en sia kolero, Ĉu por vi estu forlasata la tero, Kaj roko forŝoviĝu de sia loko?

Si ou ankòlè, se pwòp tèt ou ase w'ap fè mal. Atò, poutèt ou, se pou tout moun sou latè te mouri? Se pou Bondye te deplase mòn yo pou fè ou plezi?

La lumo de la malpiulo estingiĝos, Kaj ne brilos la flamo de lia fajro.

Wi, y'ap touye limyè mechan an, flanm dife l' la p'ap klere ankò.

La lumo mallumiĝos en lia tendo, Kaj lia lucerno super li estingiĝos.

Lanp lakay li ap mouri, limyè lakay li ap tenyen.

Mallongiĝos liaj fortaj paŝoj, Kaj lia propra intenco lin faligos.

Li te konn mache byen enganm, koulye a se ti pa ti pa, l'ap bite. Se plan li t'ap fè yo ki lakòz sa rive l'.

Ĉar li trafis per siaj piedoj en reton, Kaj li moviĝas en kaptilo.

Li pile yon pèlen, pye l' pran ladan l'.

La maŝo enkroĉigos lian kalkanon, Kaj pereo lin atakos.

Kòd la mare nan je pye l', l'ap sere l' byen sere.

Kaŝita en la tero estas lia falilo, Kaj kaptiloj kontraŭ li estas sur la vojo.

Yo kache yon chita tann pou li anba tè. Yo moute yon pèlen sou wout li.

De ĉiuj flankoj timigos lin teruroj Kaj atakos liajn piedojn.

Kote l' vire, malè ap tann li. Kote l' pase, yo la dèyè l'.

Malsato konsumos lian forton, Kaj pereo estas preparita por liaj flankoj.

Grangou nan kò l' fini ak kouraj li. Malè kanpe la bò kote l' ap tann li.

Konsumiĝos la membroj de lia korpo, Liajn membrojn konsumos la unuenaskito de la morto.

Yon sèl maladi po pete sou tout kò l'. L'ap manje tout janm li ak tout bra li yo. Se tè ki pou geri l'.

Lia espero estos elŝirita el lia tendo, Kaj ĝi pelos lin al la reĝo de teruroj.

Yo rale l' mete deyò anba tant kote li te al kache a. Yo trennen l' devan jeneral Lanmò.

Nenio restos en lia tendo; Sur lian loĝejon ŝutiĝos sulfuro.

Koulye a, nenpòt moun gen dwa pran kay li a pou yo. Y'ap dezenfèkte l' nèt ak souf.

Malsupre sekiĝos liaj radikoj, Kaj supre detranĉiĝos liaj branĉoj.

Anba tè, rasin li yo ap mouri. Anwo tè, branch li yo ap fennen.

La memoro pri li malaperos de sur la tero, Kaj sur la stratoj li ne havos nomon.

p'ap gen pesonn k'ap chonje l' ankò sou latè. Y'ap bliye l' nèt nan tout peyi a.

Li estos elpelita el lumo en mallumon, Kaj el la mondo li estos elpuŝita.

Y'ap pouse l' soti nan limyè ale nan fènwa. Y'ap depòte l' byen lwen nan peyi san chapo.

Nek filon nek nepon li havos en sia popolo, Kaj neniu restos ĉe li en lia loĝloko.

Li p'ap kite ni pitit, ni ankenn lòt fanmi nan mitan pèp la. Yo tout ap mouri anvan l'.

La posteuloj sentos teruron pri lia tago, Kaj la antaŭulojn kaptos timo.

Depi solèy leve jouk solèy kouche, tout moun pral sezi wè jan li fini.

Tia estas la loĝejo de maljustulo, Kaj tia estas la loko de tiu, kiu ne konas Dion.

Wi, men sa k'ap tann lakou moun k'ap fè mechanste yo, fanmi moun ki pa respekte Bondye yo.