Job 18

Toen antwoordde Bildad, de Suhiet, en zeide:

Da tok Bildad fra Suah til orde og sa:

Hoe lang is het, dat gijlieden een einde van woorden zult maken? Merkt op, en daarna zullen wij spreken.

Når vil I dog engang sette en grense for eders ord? Bli først forstandige, så kan vi tale sammen.

Waarom worden wij geacht als beesten, en zijn onrein in ulieder ogen?

Hvorfor er vi aktet som fe? Hvorfor er vi urene i eders øine?

O gij, die zijn ziel verscheurt door zijn toorn! Zal om uwentwil de aarde verlaten worden, en zal een rots versteld worden uit haar plaats?

Å du som sønderriver dig selv din vrede! Mon jorden for din skyld skal lates øde, og en klippe rokkes fra sitt sted?

Ja, het licht der goddelozen zal uitgeblust worden, en de vonk zijns vuurs zal niet glinsteren.

Like fullt skal den ugudeliges lys utslukkes, og hans ilds lue skal ikke skinne.

Het licht zal verduisteren in zijn tent, en zijn lamp zal over hem uitgeblust worden.

Lyset skal formørkes i hans telt og hans lampe utslukkes over ham.

De treden zijner macht zullen benauwd worden, en zijn raad zal hem nederwerpen.

Hans kraftige skritt skal bli innsnevret, og hans eget råd styrte ham;

Want met zijn voeten zal hij in het net geworpen worden, en zal in het wargaren wandelen.

for han kommer inn i et garn med sine føtter, og han vandrer på et nett.

De strik zal hem bij de verzenen vatten; de struikrover zal hem overweldigen.

En snare griper om hans hæl, et rep tar fatt i ham.

Zijn touw is in de aarde verborgen, en zijn val op het pad.

Skjult i jorden er det garn han fanges i, og fellen ligger på hans vei.

De beroeringen zullen hem rondom verschrikken, en hem verstrooien op zijn voeten.

Redsler forferder ham rundt om og jager ham hvor han setter sin fot.

Zijn macht zal hongerig wezen, en het verderf is bereid aan zijn zijde.

Av sult blir hans kraft fortært, og ulykke står ferdig ved hans side.

De eerstgeborene des doods zal de grendelen zijner huid verteren, zijn grendelen zal hij verteren.

Hans hud fortæres stykke for stykke, dødens førstefødte fortærer hans lemmer.

Zijn vertrouwen zal uit zijn tent uitgerukt worden; zulks zal hem doen treden tot den koning der verschrikkingen.

Han rives bort fra sitt telt, som han setter sin lit til, og du lar ham dra avsted til redslenes konge.

Zij zal wonen in zijn tent, waar zij de zijne niet is; zijn woning zal met zwavel overstrooid worden.

Folk som ikke hører ham til, bor i hans telt; det strøes svovel over hans bosted.

Van onder zullen zijn wortelen verdorren, en van boven zal zijn tak afgesneden worden.

Nedentil tørkes hans røtter bort, og oventil visner hans grener.

Zijn gedachtenis zal vergaan van de aarde, en hij zal geen naam hebben op de straten.

Hans minne er blitt borte i landet, og hans navn nevnes ikke mere ute på marken.

Men zal hem stoten van het licht in de duisternis, en men zal hem van de wereld verjagen.

Han støtes fra lys ut i mørke, han jages bort fra jorderike.

Hij zal geen zoon, noch neef hebben onder zijn volk; en niemand zal in zijn woningen overig zijn.

Han har ikke barn og ikke efterkommere blandt sitt folk, og det finnes ingen i hans boliger som har sloppet unda.

Over zijn dag zullen de nakomelingen verbaasd zijn, en de ouden met schrik bevangen worden.

Over hans dag forferdes de som bor i Vesten, og de som bor i Østen, gripes av redsel.

Gewisselijk, zodanige zijn de woningen des verkeerden, en dit is de plaats desgenen die God niet kent.

Just således går det med den urettferdiges boliger, og således med hjemmet til den som ikke kjenner Gud.