Psalms 17

Een gebed van David. HEERE! hoor de gerechtigheid, merk op mijn geschrei, neem ter ore mijn gebed, met onbedriegelijke lippen gesproken.
(По слав. 16) Молитва на Давид. Чуй, ГОСПОДИ, правото дело, обърни внимание на вика ми, дай ухо на молитвата ми, която не идва от измамни устни.
Laat mijn recht van voor Uw aangezicht uitgaan, laat Uw ogen de billijkheden aanschouwen.
Нека правото ми излезе от лицето Ти, нека очите Ти видят правдата.
Gij hebt mijn hart geproefd, des nachts bezocht, Gij hebt mij getoetst. Gij vindt niets; hetgeen ik gedacht heb, overtreedt mijn mond niet.
Ти си изпитал сърцето ми, посетил си ме през нощта, изпитал си ме и не си намерил нищо. Мисълта ми не надхвърля устата ми.
Aangaande de handelingen des mensen, ik heb mij, naar het woord Uwer lippen, gewacht voor de paden des inbrekers;
Колкото до човешките дела, чрез словото на устата Ти аз се опазих от пътеките на насилниците.
Houdende mijn gangen in Uw sporen, opdat mijn voetstappen niet zouden wankelen.
Стъпките ми се придържаха към Твоите пътеки, краката ми не се подхлъзнаха.
Ik roep U aan, omdat Gij mij verhoort; o God! neig Uw oor tot mij; hoor mijn rede.
Боже, аз Те призовах, защото Ти ще ме послушаш. Приклони към мен ухото Си, послушай думите ми!
Maak Uw weldadigheden wonderbaar, Gij, die verlost degenen, die op U betrouwen, van degenen, die tegen Uw rechterhand opstaan!
Чудните си милости яви, Ти, който с десницата Си спасяваш от въставащите онези, които се уповават на Теб.
Bewaar mij als het zwart des oogappels, verberg mij onder de schaduw Uwer vleugelen,
Пази ме като зеница на око, скрий ме под сянката на крилете Си
Voor het aangezicht der goddelozen, die mij verwoesten, mijner doodsvijanden, die mij omringen.
от безбожните, които ме съсипват, от смъртните ми врагове, които ме обкръжават.
Met hun vet besluiten zij zich, met hun mond spreken zij hovaardelijk.
Те затварят своето затлъстяло сърце, устата им говори с гордост.
In onzen gang hebben zij ons nu omsingeld, zij zetten hun ogen op ons ter aarde nederbukkende.
Сега обиколиха стъпките ни, насочиха очите си, за да ни повалят на земята —
Hij is gelijk als een leeuw, die begeert te roven, en als een jonge leeuw, zittende in verborgen plaatsen.
като лъв, алчен да разкъса, и като лъвче, спотайващо се в скришни места.
Sta op, HEERE, kom zijn aangezicht voor, vel hem neder; bevrijd mijn ziel met Uw zwaard van den goddeloze;
Стани, ГОСПОДИ, застани срещу него, повали го, с меча Си избави душата ми от безбожния,
Met Uw hand van de lieden, o HEERE! van de lieden, die van de wereld zijn, welker deel in dit leven is, welker buik Gij vervult met Uw verborgen schat; de kinderen worden verzadigd, en zij laten hun overschot hun kinderkens achter.
от хора, ГОСПОДИ, с ръката Си, от хората на света, чийто дял е в този живот и чийто корем пълниш със скритото Си съкровище. Синовете им се насищат и остатъка оставят на децата си.
Maar ik zal Uw aangezicht in gerechtigheid aanschouwen, ik zal verzadigd worden met Uw beeld, als ik zal opwaken.
Колкото до мен, аз ще видя лицето Ти в правда, ще се наситя от Твоя изглед, когато се събудя.