(Til sangmesteren. Af Koras sønner. Al-alamot. En sang.) Mit Hjerte svulmer af liflige Ord, jeg kvæder mit Kvad til Kongens Pris, som Hurtigskriverens Pen er min Tunge.
Εις τον πρωτον μουσικον, επι Σοσανιμ, δια τους υιους Κορε Μασχιλ ωδη υπερ του αγαπητου. Η καρδια μου αναβρυει λογον αγαθον εγω λεγω τα εργα μου προς τον βασιλεα η γλωσσα μου ειναι καλαμος γραμματεως ταχυγραφου.