Psalms 30

(En salme. En sang ved husets indvielse. Af David.) HERRE, jeg ophøjer dig, thi du bjærgede mig, lod ej mine Fjender glæde sig over mig;

Seni yüceltmek istiyorum, ya RAB, Çünkü beni kurtardın, Düşmanlarımı bana güldürmedin.

HERRE min Gud, jeg råbte til dig, og du helbredte mig.

Ya RAB Tanrım, Sana yakardım, bana şifa verdin.

Fra Dødsriget, HERRE, drog du min Sjæl, kaldte mig til Live af Gravens Dyb.

Ya RAB, beni ölüler diyarından çıkardın, Yaşam verdin bana, ölüm çukuruna düşürmedin.

Lovsyng HERREN, I hans fromme, pris hans hellige Navn!

Ey RAB’bin sadık kulları, O’nu ilahilerle övün, Kutsallığını anarak O’na şükredin.

Thi et Øjeblik varer hans Vrede, Livet igennem hans Nåde; om Aftenen gæster os Gråd, om Morgenen Frydesang.

Çünkü öfkesi bir an sürer, Lütfu ise bir ömür; Gözyaşlarınız belki bir gece akar, Ama sabahla sevinç doğar.

Jeg tænkte i min Tryghed: "Jeg rokkes aldrig i Evighed!"

Huzur duyunca dedim ki, “Asla sarsılmayacağım!”

HERRE, i Nåde havde du fæstnet mit Bjerg; du skjulte dit Åsyn, jeg blev forfærdet.

Ya RAB, lütfunla beni güçlü bir dağ gibi Sarsılmaz kıldın; Ama sen yüzünü gizleyince, Dehşete düştüm.

Jeg råbte, HERRE, til dig, og tryglende bad jeg til HERREN:

Ya RAB, sana sesleniyorum, Rab’be yalvarıyorum:

"Hvad Vinding har du af mit Blod, af at jeg synker i Graven? Kan Støv mon takke dig, råbe din Trofasthed ud?

“Ne yararı olur senin için dökülen kanımın, Ölüm çukuruna inersem? Toprak sana övgüler sunar mı, Senin sadakatini ilan eder mi?

HERRE, hør og vær nådig, HERRE, kom mig til Hjælp!"

Dinle, ya RAB, acı bana; Yardımcım ol, ya RAB!”

Du vendte min Sorg til Dans, løste min Sørgedragt, hylled mig i Glæde,

Yasımı şenliğe döndürdün, Çulumu çıkarıp beni sevinçle kuşattın.

at min Ære skal prise dig uden Ophør. HERRE min Gud, jeg vil takke dig evigt!

Öyle ki, gönlüm seni ilahilerle övsün, susmasın! Ya RAB Tanrım, sana sürekli şükredeceğim.