Psalms 144

(Af David.) Lovet være HERREN, min Klippe, som oplærer mine hænder til Strid mine Fingre til Krig,

Ellerime vuruşmayı, Parmaklarıma savaşmayı öğreten Kayam RAB’be övgüler olsun!

min Miskundhed og min Fæstning, min Klippeborg, min Frelser, mit Skjold og den, jeg lider på, som underlægger mig Folkeslag!

O’dur benim vefalı dostum, kalem, Kurtarıcım, kulem, Kalkanım, O’na sığınırım; O’dur halkları bana boyun eğdiren!

HERRE, hvad er et Menneske, at du kendes ved det, et Menneskebarn, at du agter på ham?

[] Ya RAB, insan ne ki, onu gözetesin, İnsan soyu ne ki, onu düşünesin?

Mennesket er som et Åndepust, dets Dage som svindende Skygge.

İnsan bir soluğu andırır, Günleri geçici bir gölge gibidir.

HERRE, sænk din Himmel, stig ned og rør ved Bjergene, så at de ryger;

Ya RAB, gökleri yar, aşağıya in, Dokun dağlara, tütsünler.

slyng Lynene ud og adsplit Fjenderne, send dine Pile og indjag dem Rædsel;

Şimşek çaktır, dağıt düşmanı, Savur oklarını, şaşkına çevir onları.

udræk din Hånd fra det høje, fri og frels mig fra store Vande,

Yukarıdan elini uzat, kurtar beni; Çıkar derin sulardan, Al eloğlunun elinden.

fra fremmedes Hånd, de, hvis Mund taler Løgn, hvis højre er Løgnehånd.

Onların ağzı yalan saçar, Sağ ellerini kaldırır, yalan yere ant içerler.

Gud, jeg vil synge dig en ny Sang, lege for dig på tistrenget Harpe,

Ey Tanrı, sana yeni bir ezgi söyleyeyim, Seni on telli çenkle, ilahilerle öveyim.

du, som giver Konger Sejr og udfrier David, din Tjener.

Sensin kralları zafere ulaştıran, Kulun Davut’u kötülük kılıcından kurtaran.

Fri mig fra det onde Sværd, frels mig fra fremmedes Hånd, de, hvis Mund taler Løgn, hvis højre er Løgnehånd.

Kurtar beni, özgür kıl Eloğlunun elinden. Onların ağzı yalan saçar, Sağ ellerini kaldırır, yalan yere ant içerler.

I Ungdommen er vore Sønner som højvoksne Planter, vore Døtre er som Søjler, udhugget i Tempelstil;

O zaman gençliğinde Sağlıklı yetişen fidan gibi olacak oğullarımız, Sarayın oymalı sütunları gibi olacak kızlarımız.

vore Forrådskamre er fulde, de yder Forråd på, Forråd, vore Hjorde føder Tusinder, Titusinder på vore Marker,

Her türlü ürünle dolup taşacak ambarlarımız; Binlerce, on binlerce yavrulayacak Çayırlarda davarlarımız.

fede er vore Okser; intet Murbrud, ingen Udvandring, ingen Skrigen på Torvene.

Semiz olacak sığırlarımız; Surlarımıza gedik açılmayacak, İnsanlarımız sürgün edilmeyecek, Meydanlarımızda feryat duyulmayacak!

Saligt det Folk, der er således stedt, saligt det Folk, hvis Gud er HERREN!

Ne mutlu bunlara sahip olan halka! Ne mutlu Tanrısı RAB olan halka!