Psalms 132

(Sang til Festrejserne.) HERRE, kom David i Hu for al hans møje,

Ya RAB, Davut’un hatırı için, Çektiği bütün zorlukları, Sana nasıl ant içtiğini, Yakup’un güçlü Tanrısı’na adak adadığını anımsa:

hvorledes han tilsvor HERREN, gav Jakobs Vældige et Løfte :

Ya RAB, Davut’un hatırı için, Çektiği bütün zorlukları, Sana nasıl ant içtiğini, Yakup’un güçlü Tanrısı’na adak adadığını anımsa:

"Jeg træder ej ind i mit Huses Telt, jeg stiger ej op på mit Leje,

“Evime gitmeyeceğim, Yatağıma uzanmayacağım,

under ikke mine Øjne Søvn, ikke mine Øjenlåg Hvile,

Gözlerime uyku girmeyecek, Göz kapaklarım kapanmayacak,

før jeg har fundet HERREN et Sted, Jakobs Vældige en Bolig!"

RAB’be bir yer, Yakup’un güçlü Tanrısı’na bir konut buluncaya dek.”

"Se, i Efrata hørte vi om den, fandt den på Ja'ars Mark;

[] Antlaşma Sandığı’nın Efrata’da olduğunu duyduk, Onu Yaar kırlarında bulduk.

lad os gå hen til hans Bolig, tilbede ved hans Fødders Skammel!"

“RAB’bin konutuna gidelim, Ayağının taburesi önünde tapınalım” dedik.

HERRE, bryd op til dit Hvilested, du og din Vældes Ark!

Çık, ya RAB, yaşayacağın yere, Gücünü simgeleyen sandıkla birlikte.

Dine Præster være klædte i Retfærd, dine fromme synge med Fryd!

Kâhinlerin doğruluğu kuşansın, Sadık kulların sevinç çığlıkları atsın.

For din Tjener Davids Skyld afvise du ikke din Salvede!"

Kulun Davut’un hatırı için, Meshettiğin krala yüz çevirme.

HERREN tilsvor David et troværdigt, usvigeligt Løfte: "Af din Livsens Frugt vil jeg sætte Konger på din Trone.

[] RAB Davut’a kesin ant içti, Andından dönmez: “Senin soyundan birini tahtına oturtacağım.

Såfremt dine Sønner holder min Pagt og mit Vidnesbyrd, som jeg lærer dem, skal også deres Sønner sidde evindelig på din Trone!

Eğer oğulların antlaşmama, Vereceğim öğütlere uyarlarsa, Onların oğulları da sonsuza dek Senin tahtına oturacak.”

Thi HERREN har udvalgt Zion, ønsket sig det til Bolig :

Çünkü RAB Siyon’u seçti, Onu konut edinmek istedi.

Her er for evigt mit Hvilested, her vil jeg bo, thi det har jeg ønsket.

“Sonsuza dek yaşayacağım yer budur” dedi, “Burada oturacağım, çünkü bunu kendim istedim.

Dets Føde velsigner jeg, dets fattige mætter jeg med Brød,

Çok bereketli kılacağım erzağını, Yiyecekle doyuracağım yoksullarını.

dets Præster klæder jeg i Frelse, dets fromme skal synge med Fryd.

Kurtuluşla donatacağım kâhinlerini; Hep sevinç ezgileri söyleyecek sadık kulları.

Der lader jeg Horn vokse frem for David, sikrer min Salvede Lampe.

[] Burada Davut soyundan güçlü bir kral çıkaracağım, Meshettiğim kralın soyunu Işık olarak sürdüreceğim.

Jeg klæder hans Fjender i Skam, men på ham skal Kronen stråle!"

Düşmanlarını utanca bürüyeceğim, Ama onun başındaki taç parıldayacak.”