Job 18

Så tog Sjuhiten Bildad til Orde og sagde:

Şuahlı Bildat şöyle yanıtladı:

"Så gør dog en Ende på dine Ord, kom til Fornuft og lad os tale!

“Ne zaman bitecek bu sözler? Biraz anlayışlı olun da konuşalım.

Hvi skal vi regnes for Kvæg og stå som umælende i dine Øjne?

Niçin hayvan yerine konuyoruz, Gözünüzde aptal sayılıyoruz?

Du, som i Vrede sønderslider din Sjæl, skal for din Skyld Jorden blive øde og Klippen flyttes fra sit Sted?

Sen kendini öfkenle paralıyorsun, Senin uğruna dünyadan vaz mı geçilecek? Kayalar yerini mi değiştirecek?

Nej, den gudløses Lys bliver slukt, hans Ildslue giver ej Lys;

“Evet, kötünün ışığı sönecek, Ateşinin alevi parlamayacak.

Lyset i hans Telt går ud, og hans Lampe slukkes for ham;

Çadırındaki ışık karanlığa dönecek, Yanındaki kandil sönecek.

hans kraftige Skridt bliver korte, han falder for eget Råd;

Adımlarının gücü zayıflayacak, Kurduğu düzene kendi düşecek.

thi hans Fod drives ind i Nettet, på Fletværk vandrer han frem,

Ayakları onu ağa götürecek, Kendi ayağıyla tuzağa basacak.

Fælden griber om Hælen, Garnet holder ham fast;

Topuğu kapana girecek, Tuzak onu kapacak.

Snaren er skjult i Jorden for ham og Saksen på hans Sti;

Toprağa gizlenmiş bir ilmek, Yoluna koyulmuş bir kapan bekliyor onu.

Rædsler skræmmer ham alle Vegne og kyser ham Skridt for Skridt:

Dehşet saracak onu her yandan, Her adımında onu kovalayacak.

Ulykken hungrer efter ham, Undergang lurer på hans Fald:

Gücünü kıtlık kemirecek, Tökezleyince, felaket yanında bitiverecek.

Dødens førstefødte æder hans Lemmer, æder hans Legemes Lemmer;

Derisini hastalık yiyecek, Kollarıyla bacaklarını ölüm yutacak.

han rives bort fra sit Telt, sin Fortrøstning; den styrer hans Skridt til Rædslernes Konge;

Güvenli çadırından atılacak, Dehşet kralının önüne sürüklenecek.

i hans Telt har Undergang hjemme, Svovl strøs ud på hans Bolig;

Çadırında ateş oturacak, Yurdunun üzerine kükürt saçılacak.

nedentil tørrer hans Rødder, oventil visner hans Grene;

Kökleri dipten kuruyacak, Dalları üstten solacak.

hans Minde svinder fra Jord, på Gaden nævnes ikke hans Navn;

Ülkede anısı yok olacak, Adı dünyadan silinecek.

man støder ham ud fra Lys i Mørket og driver ham bort fra Jorderig;

Işıktan karanlığa sürülecek, Dünyadan kovulacak.

i sit Folk har han ikke Afkom og Æt, i hans Hjem er der ingen tilbage;

Ne çocuğu ne torunu kalacak halkı arasında, Yaşadığı yerde kimsesi kalmayacak.

de i Vester stivner ved hans Skæbnedag, de i Øst bliver slagne af Rædsel.

Batıdakiler onun yıkımına şaşacak, Doğudakiler dehşet içinde bakacak.

Ja, således går det den lovløses Bolig, dens Hjem, der ej kender Gud!

Evet, kötülerin yaşamı işte böyle son bulur, Tanrı’yı tanımayanların varacağı yer budur.”