Psalms 81

(Til Sangmesteren. Al-haggittit. Af Asaf.) Jubler for Gud, vor Styrke, råb af fryd for Jakobs Gud,

Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, Asafowi.

istem Lovsang, lad Pauken lyde, den liflige Citer og Harpen;

Wesoło śpiewajcie Bogu mocy naszej; wykrzykajcie Bogu Jakóbowemu.

stød i Hornet på Nymånedagen, ved Fuldmåneskin på vor Højtidsdag!

Weźmijcie psalm, przydajcie bębęn, i wdzięczną harfę z lutnią.

Thi det er Lov i Israel, et Bud fra Jakobs Gud;

Zatrąbcie w trąbę na nowiu miesiąca, czasu ułożonego, w dzień święta naszego uroczystego.

han gjorde det til en Vedtægt i Josef, da han drog ud fra Ægypten, hvor han hørte et Sprog, han ikke kendte.

Albowiem jest postanowienie w Izraelu, prawo Boga Jakóbowego.

"Jeg fried hans Skulder for Byrden, hans Hænder slap fri for Kurven.

Na świadectwo w Józefie wystawił je, kiedy był wyszedł przeciw ziemi egipskiej, kędym słyszał język, któregom nie rozumiał.

I Nøden råbte du, og jeg frelste dig, jeg svarede dig i Tordenens Skjul, jeg prøvede dig ved Meribas Vande. - Sela.

Wybawiłem, mówi Bóg, od brzemienia ramię jego, a ręce jego od dźwigania kotłów uwolnione.

Hør, mit Folk, jeg vil vidne for dig, Israel, ak, om du hørte mig!

Gdyś mię w ucisku wzywał. wyrwałem cię, i wysłuchałem cię w skrytości gromu, doświadczałem cię u wód poswarku. Sela.

En fremmed Gud må ej findes hos dig, tilbed ikke andres Gud!

Tedym rzekł: Słuchaj, ludu mój! a oświadczę się przeciwko tobie, o Izraelu! będzieszli mię słuchał.

Jeg, HERREN, jeg er din Gud! som førte dig op fra Ægypten; luk din Mund vidt op, og jeg vil fylde den!

I nie będziesz miał boga cudzego, ani się będziesz kłaniał bogu obcemu;

Men mit Folk vilde ikke høre min Røst, Israel lød mig ikke.

(Albowiem Jam Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej;) otwórz usta twoje, a napełnięć je.

Da lod jeg dem fare i deres Stivsind, de vandrede efter deres egne Råd.

Ale lud mój nie usłuchał głosu mego, a Izrael nie przestał na mnie.

Ak, vilde mit Folk dog høre mig, Israel gå mine Veje!

Przetoż puściłem ich za żądzami serca ich, i chodzili za radami swemi.

Da kued jeg snart deres Fjender, vendte min Hånd mod deres Uvenner!

Oby mię był lud mój posłuchał, a Izrael drogami mojemi chodził!

Deres Avindsmænd skulde falde og gå til Grunde for evigt;

W krótkim czasie bym był nieprzyjaciół ich poniżył, a przeciw nieprzyjaciołom ich obróciłbym rękę swą.

jeg nærede dig med Hvedens Fedme, mættede dig med Honning fra Klippen!"

Ci, którzy w nienawiści mają Pana, choć obłudnie, poddaćby się im musieli, i byłby czas ich aż na wieki. I karmiłbym ich tłustością pszenicy, a miodem z opoki nasyciłbym ich.