Psalms 30

30:1

(En salme. En sang ved husets indvielse. Af David.) HERRE, jeg ophøjer dig, thi du bjærgede mig, lod ej mine Fjender glæde sig over mig;

Psalm pieśni przy poświęceniu domu Dwidowego.

30:2

HERRE min Gud, jeg råbte til dig, og du helbredte mig.

Panie! wywyższać cię będę; albowiem wywyższyłeś mię, a nie dałeś pociechy nieprzyjaciołom moim ze mnie.

30:3

Fra Dødsriget, HERRE, drog du min Sjæl, kaldte mig til Live af Gravens Dyb.

Panie, Boże mój! wołałem do ciebie, a uzdrowiłeś mię.

30:4

Lovsyng HERREN, I hans fromme, pris hans hellige Navn!

Panie! wywiodłeś z piekła duszę moję; zachowałeś mię przy żywocie, abym nie zstąpił do grobu.

30:5

Thi et Øjeblik varer hans Vrede, Livet igennem hans Nåde; om Aftenen gæster os Gråd, om Morgenen Frydesang.

Śpiewajcież Panu święci jego, a wysłuchajcie pamiątkę świętobliwości jego.

30:6

Jeg tænkte i min Tryghed: "Jeg rokkes aldrig i Evighed!"

Albowiem prędko przemija gniew jego, ale po wszystek żywot trwa dobra wola jego; z wieczora bywa płacz, ale z poranku wesele.

30:7

HERRE, i Nåde havde du fæstnet mit Bjerg; du skjulte dit Åsyn, jeg blev forfærdet.

Rzekłem w szczęściu swojem: Nie będę poruszony na wieki.

30:8

Jeg råbte, HERRE, til dig, og tryglende bad jeg til HERREN:

Albowiem ty, Panie! według woli twojej umocniłeś był górę moję mocą; ale skoroś ukrył oblicze swoje, strwożyłem się;

30:9

"Hvad Vinding har du af mit Blod, af at jeg synker i Graven? Kan Støv mon takke dig, råbe din Trofasthed ud?

I wołałem do ciebie, Panie! a Panum się modlił, mówiąc:

30:10

HERRE, hør og vær nådig, HERRE, kom mig til Hjælp!"

Co za pożytek ze krwi mojej, gdybym zstąpił do dołu? Izali cię proch chwalić będzie? Iazali opowie prawdę twoję?

30:11

Du vendte min Sorg til Dans, løste min Sørgedragt, hylled mig i Glæde,

Wysłuchajże, Panie! a zmiłuj się nademną; Panie! bądź pomocnikiem moim.

30:12

at min Ære skal prise dig uden Ophør. HERRE min Gud, jeg vil takke dig evigt!

Tedyś odmienił płacz mój w pląsanie; zdjąłeś ze mnie wór mój, a przepasałeś mię radością. Przetoż tobie śpiewać będzie chwała moja, a milczeć nie będzie. Panie, Boże mój! na wieki wysławiać cię będę.