Psalms 90

(En Bøn af den Guds Mand Moses.) Herre, du var vor Bolig slægt efter slægt.

خداوندا، تو همیشه پناهگاه ما بوده‌ای.

Førend Bjergene fødtes og Jord og Jorderig blev til, fra Evighed til Evighed er du, o Gud!

پیش از آن که کوهها را بیافرینی و زمین و جهان را به وجود آوری، از ازل خدا بوده‌ای و تا ابد خدا خواهی بود.

Mennesket gør du til Støv igen, du siger: "Vend tilbage, I Menneskebørn!"

تو آدمیان را به خاک برمی‌گردانی و می‌گویی: «ای فرزندان آدم به خاک بازگردید.»

Thi tusind År er i dine Øjne som Dagen i Går, der svandt, som en Nattevagt.

هزاران سال در نظر تو مانند یک روز است، مانند دیروز که گذشته است و مانند پاسی از شب.

Du skyller dem bort, de bliver som en Søvn. Ved Morgen er de som Græsset, der gror;

تو ما را مانند توفان از جا می‌کنی، زندگی ما مانند یک خواب است، مثل گیاهی که صبحگاهان می‌روید،

ved Morgen gror det og blomstrer, ved Aften er det vissent og tørt.

صبحگاهان می‌روید و شب هنگام از بین می‌رود.

Thi ved din Vrede svinder vi hen, og ved din Harme forfærdes vi.

با غضب تو از بین می‌رویم و خشم تو ما را به وحشت می‌اندازد.

Vor Skyld har du stillet dig for Øje, vor skjulte Brøst for dit Åsyns Lys.

گناهان ما را در حضور خود گذاشته‌ای و خطاهای پنهانی ما نزد تو آشکار است.

Thi alle vore Dage glider hen i din Vrede, vore År svinder hen som et Suk.

غضب تو عمر ما را کوتاه می‌سازد و مانند خیالی به آن خاتمه می‌دهد.

Vore Livsdage er halvfjerdsindstyve År, og kommer det højt, da firsindstyve. Deres Herlighed er Møje og Slid, thi hastigt går det, vi flyver af Sted.

دوران عمر ما هفتاد سال است و یا اگر قویتر باشیم، ممکن است هشتاد سال زندگی کنیم، امّا همهٔ دوران زندگی ما آمیخته با رنج و زحمت است و بزودی به سر می‌رسد و فنا می‌شویم.

Hvem fatter din Vredes Vælde, din Harme i Frygt for dig!

چه کسی می‌تواند میزان خشم تو را بداند؟ چه کسی می‌‌داند که از غضب تو چقدر باید ترسید؟

At tælle vore Dage lære du os, så vi kan få Visdom i Hjertet!

به ما تعلیم بده تا بدانیم که دوران عمر ما چقدر کوتاه است، تا شاید عاقل شویم.

Vend tilbage, HERRE! Hvor længe! Hav Medynk med dine Tjenere;

خداوندا، خشم تو چقدر طول خواهد کشید؟ بر بندگان خود رحم فرما.

mæt os årle med din Miskundhed, så vi kan fryde og glæde os alle vore Dage.

صبحگاهان دلهای ما را از محبّت پایدار خود لبریز گردان تا عمر خود را با سرود و شادی به سر بریم.

Glæd os det Dagetal, du ydmygede os, det Åremål, da vi led ondt!

به اندازهٔ روزهایی كه غم نصیب ما کردی، اکنون ما را شادمان ساز.

Lad dit Værk åbenbares for dine Tjenere og din Herlighed over deres Børn!

تا بندگانت کارهای عجیب تو را مشاهده کنند و فرزندان ما قدرت عظیم تو را ببینند.

HERREN vor Guds Livsalighed være over os! Og frem vore Hænders Værk for os, ja frem vore Hænders Værk!

رحمت و لطف تو، ای خدای ما، نصیب ما باد و خدا ما را در تمام كارهایمان برکت دهد!