Psalms 50

Žalm Azafovi. Bůh silný, Bůh Hospodin mluvil, a přivolal zemi od východu slunce i od západu jeho.

Dio de la dioj, la Eternulo, ekparolis, Kaj vokis la teron de la sunleviĝo ĝis la sunsubiro.

Z Siona v dokonalé kráse Bůh zastkvěl se.

El Cion, la perfektaĵo de beleco, Dio ekbrilis.

Béřeť se Bůh náš, a nebude mlčeti; oheň před ním vše zžírati bude, a vůkol něho vichřice náramná.

Nia Dio venas kaj ne silentas; Fajro ekstermanta estas antaŭ Li, Ĉirkaŭ Li estas granda ventego.

Zavolal nebes s hůry i země, aby soudil lid svůj, řka:

Li vokas la ĉielon supre kaj la teron, Por juĝi Sian popolon:

Shromažďte mi svaté mé, kteříž smlouvu se mnou učinili při obětech.

Kolektu al Mi Miajn fidelulojn, Kiuj faris kun Mi interligon ĉe oferdono.

I budou vypravovati nebesa spravedlnost jeho; nebo sám Bůh soudce jest. Sélah.

Kaj la ĉielo proklamis Lian justecon, Ĉar Dio estas tiu juĝanto. Sela.

Slyš, lide můj, a buduť mluviti, Izraeli, a buduť tebou osvědčovati. Já zajisté Bůh, Bůh tvůj jsem.

Aŭskultu, ho Mia popolo, kaj Mi parolos; Ho Izrael, Mi atestos pri vi; Mi estas Dio, via Dio.

Nechci tě obviňovati z příčiny obětí tvých, ani zápalů tvých, že by vždycky přede mnou nebyli.

Ne pro viaj oferdonoj Mi vin riproĉos, Ĉar viaj bruloferoj estas ĉiam antaŭ Mi.

Nevezmuť z domu tvého volka, ani z chlévů tvých kozlů.

Mi ne prenos el via domo bovidon, Nek el viaj kortoj kaprojn:

Nebo má jest všecka zvěř lesní, i hovada na tisíci horách.

Ĉar al Mi apartenas ĉiuj bestoj en la arbaroj, Miloj da brutoj sur la montoj;

Já znám všecko ptactvo po horách, a zvěř polní před sebou mám.

Mi konas ĉiujn birdojn sur la montoj, Kaj ĉiuj bestoj de la kampoj estas antaŭ Mi.

Zlačním-li, nic tobě o to nedím; nebo můj jest okršlek zemský i plnost jeho.

Se Mi fariĝus malsata, Mi ne dirus al vi, Ĉar al Mi apartenas la mondo, kaj ĉio, kio ĝin plenigas.

Zdaliž jídám maso z volů, a pijím krev kozlovou?

Ĉu Mi manĝas viandon de bovoj, Kaj ĉu Mi trinkas sangon de kaproj?

Obětuj Bohu obět chvály, a plň Nejvyššímu své sliby;

Oferdonu al Dio dankon, Kaj plenumu antaŭ la Plejaltulo viajn promesojn.

A vzývej mne v den ssoužení, vytrhnu tě, a ty mne budeš slaviti.

Voku Min en la tago de mizero; Mi vin liberigos, kaj vi Min gloros.

Sic jinak bezbožníku praví Bůh: Což tobě do toho, že ty vypravuješ ustanovení má, a béřeš smlouvu mou v ústa svá,

Sed al la malpiulo Dio diris: Por kio vi parolas pri Miaj leĝoj Kaj portas Mian interligon en via buŝo,

Poněvadž jsi vzal v nenávist kázeň, a zavrhl jsi za sebe slova má.

Dum vi malamas moralinstruon Kaj ĵetas Miajn vortojn malantaŭen de vi?

Vidíš-li zloděje, hned s ním běžíš, a s cizoložníky díl svůj máš.

Kiam vi vidas ŝteliston, vi aliĝas al li, Kaj kun adultuloj vi estas partoprenanto;

Ústa svá pouštíš ke zlému, a jazyk tvůj skládá lest.

Vian buŝon vi uzas por malbono, Kaj via lango plektas falsaĵon;

Usazuješ se, a mluvíš proti bratru svému, a na syna matky své lehkost uvodíš.

Vi sidas kaj parolas kontraŭ via frato, Pri la filo de via patrino vi kalumnias.

To jsi činil, a já mlčel jsem. Měl-liž jsi ty se domnívati, že já tobě podobný budu? Nýbrž trestati tě budu, a představímť to před oči tvé.

Tion vi faris, kaj Mi silentis; Kaj vi pensis, ke Mi estas tia, kiel vi. Mi punos vin, kaj Mi metos ĉion antaŭ viajn okulojn.

Srozumějtež tomu již aspoň vy, kteříž se zapomínáte na Boha, abych snad nepochytil, a nebyl by, kdo by vytrhl.

Komprenu ĉi tion, vi, kiuj forgesas Dion; Alie Mi disŝiros, kaj neniu savos.

Kdož obětuje obět chvály, tenť mne uctí, a tomu, kdož napravuje cestu svou, ukáži spasení Boží.

Kiu oferdonas dankon, tiu Min honoras; Kaj kiu estas singarda en la vojo, Al tiu Mi aperigos Dian helpon.