Psalms 51

Přednímu z kantorů, žalm Davidův,

Korfavoru min, ho Dio, laŭ Via boneco; Laŭ Via granda kompatemeco elstreku miajn pekojn.

Když k němu přišel Nátan prorok, po jeho vjití k Betsabé.

Lavu min tute pure de mia krimo, Kaj purigu min de mia peko.

Smiluj se nade mnou, Bože, podlé milosrdenství svého, podlé množství slitování svých shlaď přestoupení má.

Ĉar miajn kulpojn mi konsciadas; Kaj mia peko estas ĉiam antaŭ mi.

Dokonale obmej mne od nepravosti mé, a od hříchu mého očisť mne.

Antaŭ Vi sola mi pekis, Kaj mi faris tion, kio estas malbona antaŭ Viaj okuloj; Tial Vi estas justa en Via vorto Kaj pura en Via juĝo.

Nebo já znám přestoupení svá, a hřích můj přede mnou jest ustavičně.

Mi estas ja naskita en krimo; Kaj en peko gravediĝis per mi mia patrino.

Tobě, tobě samému, zhřešil jsem, a zlého se před očima tvýma dopustil, abys spravedlivý zůstal v řečech svých, a bez úhony v soudech svých.

Vi amas ja veron en la koro, Kaj en kaŝiteco Vi aperigas al mi saĝon.

Aj, v nepravosti zplozen jsem, a v hříchu počala mne matka má.

Senpekigu min per hisopo, kaj mi fariĝos pura; Lavu min, kaj mi estos pli blanka ol neĝo.

Aj, ty libuješ pravdu u vnitřnostech, nadto skrytou moudrost zjevil jsi mi.

Aŭdigu al mi ĝojon kaj gajecon, Kaj regajiĝos la ostoj, kiujn Vi batis.

Vyčisť mne yzopem, a očištěn budu, umej mne, a nad sníh bělejší budu.

Kaŝu Vian vizaĝon de miaj pekoj, Kaj ĉiujn miajn krimojn elstreku.

Dej mi slyšeti radost a potěšení, tak ať zpléší kosti mé, kteréž jsi potřel.

Koron puran kreu al mi, ho Dio, Kaj spiriton fidelan novigu en mi.

Odvrať tvář svou přísnou od hříšností mých, a vymaž všecky nepravosti mé.

Ne forpuŝu min de Via vizaĝo, Kaj Vian sanktan spiriton ne forprenu de mi.

Srdce čisté stvoř mi, ó Bože, a ducha přímého obnov u vnitřnostech mých.

Redonu al mi la ĝojon de Via helpo; Kaj spirito bonfara fortikigu min.

Nezamítej mne od tváři své, a Ducha svatého svého neodjímej ode mne.

Mi instruos al la krimuloj Vian vojon; Kaj pekuloj revenos al Vi.

Navrať mi radost spasení svého, a duchem dobrovolným utvrď mne.

Liberigu min de sango, ho Dio, Dio de mia savo; Mia lango kantos Vian justecon.

I budu vyučovati přestupníky cestám tvým, aby hříšníci k tobě se obraceli.

Ho, mia Sinjoro, malfermu miajn lipojn; Kaj mia buŝo rakontos Vian gloron.

Vytrhni mne z pomsty pro vylití krve, ó Bože, Bože spasiteli můj, a budeť s veselím prozpěvovati jazyk můj o spravedlnosti tvé.

Ĉar Vi ne deziras oferdonon, alie mi ĝin donus; Brulofero ne plaĉas al Vi.

Pane, rty mé otevři, i budou ústa má zvěstovati chválu tvou.

Oferdonoj al Dio estas spirito suferanta; Koron suferantan kaj humilan Vi, ho Dio, ne malŝatas.

Nebo neoblíbil bys oběti, bychť ji i dal, aniž bys zápalu přijal.

Bonfaru al Cion laŭ Via favoro, Konstruu la murojn de Jerusalem;

Oběti Boží duch skroušený; srdcem skroušeným a potřebným, Bože, nezhrzíš. [ (Psalms 51:20) Dobrotivě nakládej z milosti své s Sionem, vzdělej zdi Jeruzalémské. ] [ (Psalms 51:21) A tehdáž sobě zalíbíš oběti spravedlnosti, zápaly a pálení celých obětí, tehdážť voly na oltáři tvém obětovati budou. ]

Tiam plaĉos al Vi oferdonoj de pieco, brulofero kaj plenofero; Tiam oni metos sur Vian altaron junajn bovojn.