Job 18

فَأَجَابَ بِلْدَدُ الشُّوحِيُّ وَقَالَ:

A odpowiadając Bildad Suhytczyk rzekł:

«إِلَى مَتَى تَضَعُونَ أَشْرَاكًا لِلْكَلاَمِ؟ تَعَقَّلُوا وَبَعْدُ نَتَكَلَّمُ.

Dokądże nie uczynicie końca mowom? pomyślcie pierwej, a potem mówić będziemy.

لِمَاذَا حُسِبْنَا كَالْبَهِيمَةِ، وَتَنَجَّسْنَا فِي عُيُونِكُمْ؟

Czemuż nas poczytają jako bydło? zdajemy się mu przemierzłymi, jako sami widzicie.

يَا أَيُّهَا الْمُفْتَرِسُ نَفْسَهُ فِي غَيْظِهِ، هَلْ لأَجْلِكَ تُخْلَى الأَرْضُ، أَوْ يُزَحْزَحُ الصَّخْرُ مِنْ مَكَانِهِ؟

Ty, który duszę twoję tracisz w zapalczywości twojej, azaż dla ciebie będzie opuszczona ziemia, a będą przeniesione skały z miejsca swego?

«نَعَمْ! نُورُ الأَشْرَارِ يَنْطَفِئُ، وَلاَ يُضِيءُ لَهِيبُ نَارِهِ.

Owszem, światłość niepobożnych zgaśnie, i nie będzie świeciła iskra ognia ich.

النُّورُ يُظْلِمُ فِي خَيْمَتِهِ، وَسِرَاجُهُ فَوْقَهُ يَنْطَفِئُ.

Światło się zaćmi w przybytku jego, i pochodnia jego nad nim zgaśnie.

تَقْصُرُ خَطَوَاتُ قُوَّتِهِ، وَتَصْرَعُهُ مَشُورَتُهُ.

Ściśnione będą kroki siły jego, a porazi go rada jego.

لأَنَّ رِجْلَيْهِ تَدْفَعَانِهِ فِي الْمِصْلاَةِ فَيَمْشِي إِلَى شَبَكَةٍ.

Bo zawiodą w sieci nogi jego, i w uwikłaniu chodzić będzie.

يُمْسِكُ الْفَخُّ بِعَقِبِهِ، وَتَتَمَكَّنُ مِنْهُ الشَّرَكُ.

Uchwyci go sidło za piętę jego, i przemoże go łupieżca.

مَطْمُورَةٌ فِي الأَرْضِ حِبَالَتُهُ، وَمِصْيَدَتُهُ فِي السَّبِيلِ.

Skryty jest w ziemi powróz jego, a samołówka jego na ścieszce.

تُرْهِبُهُ أَهْوَالٌ مِنْ حَوْلِهِ، وَتَذْعَرُهُ عِنْدَ رِجْلَيْهِ.

Zewsząd go straszyć będą strachy, a nacierać będą na nogi jego.

تَكُونُ قُوَّتُهُ جَائِعَةً وَالْبَوَارُ مُهَيَّأٌ بِجَانِبِهِ.

Wymorzy się głodem siła jego, a zginienie pogotowiu jest przy boku jego.

يَأْكُلُ أَعْضَاءَ جَسَدِهِ. يَأْكُلُ أَعْضَاءَهُ بِكْرُ الْمَوْتِ.

Pożre żyły skóry jego, pożre członki jego pierworodny śmierci.

يَنْقَطِعُ عَنْ خَيْمَتِهِ، عَنِ اعْتِمَادِهِ، وَيُسَاقُ إِلَى مَلِكِ الأَهْوَالِ.

Ufanie jego będzie wykorzenione z przybytku jego, a przywiedzie go do króla strachów.

يَسْكُنُ فِي خَيْمَتِهِ مَنْ لَيْسَ لَهُ. يُذَرُّ عَلَى مَرْبِضِهِ كِبْرِيتٌ.

Będzie mieszkał strach w przybytku jego, chociaż nie był jego, a siarką będzie potrząśnione mieszkanie jego.

مِنْ تَحْتُ تَيْبَسُ أُصُولُهُ، وَمِنْ فَوْقُ يُقْطَعُ فَرْعُهُ.

Ze spodku korzeń jego uschnie, a z wierzchu będzie obcięta gałąź jego.

ذِكْرُهُ يَبِيدُ مِنَ الأَرْضِ، وَلاَ اسْمَ لَهُ عَلَى وَجْهِ الْبَرِّ.

Pamiątka jego zginie z ziemi, a imienia jego nie wspomną po ulicach.

يُدْفَعُ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلْمَةِ، وَمِنَ الْمَسْكُونَةِ يُطْرَدُ.

Wypędzą go z światłości do ciemności, a z okręgu świata wyrzucą go.

لاَ نَسْلَ وَلاَ عَقِبَ لَهُ بَيْنَ شَعْبِهِ، وَلاَ شَارِدَ فِي مَحَالِّهِ.

Nie będzie syn ani wnuk między ludem jego, i nikt nie pozostanie w mieszkaniach jego.

يَتَعَجَّبُ مِنْ يَوْمِهِ الْمُتَأَخِّرُونَ، وَيَقْشَعِرُّ الأَقْدَمُونَ.

Nade dniem jego zdumiewają się potomkowie, a przodków ogarnie strach.

إِنَّمَا تِلْكَ مَسَاكِنُ فَاعِلِي الشَّرِّ، وَهذَا مَقَامُ مَنْ لاَ يَعْرِفُ اللهَ».

Takoweć są mieszkania niezbożnego, i do tego przychodzi temu, który nie zna Boga.