وَلكِنَّ هؤُلاَءِ أَيْضًا ضَلُّوا بِالْخَمْرِ وَتَاهُوا بِالْمُسْكِرِ. الْكَاهِنُ وَالنَّبِيُّ تَرَنَّحَا بِالْمُسْكِرِ. ابْتَلَعَتْهُمَا الْخَمْرُ. تَاهَا مِنَ الْمُسْكِرِ، ضَلاَّ فِي الرُّؤْيَا، قَلِقَا فِي الْقَضَاءِ.
حتّی انبیا و کاهنان آنقدر مستاند که تلوتلو میخورند. آنها آنقدر شراب و مشروبات قوی نوشیدهاند که افتان و خیزان و گیجاند. انبیا آنقدر مستاند که رؤیاهایی را که خدا به آنها میدهد، درک نمیکنند و کاهنان هم آنقدر مستاند که نمیتوانند در مورد ادّعای وی قضاوت کنند.