Ecclesiastes 3

3:1

omnia tempus habent et suis spatiis transeunt universa sub caelo

3:2

tempus nascendi et tempus moriendi tempus plantandi et tempus evellendi quod plantatum est

3:3

tempus occidendi et tempus sanandi tempus destruendi et tempus aedificandi

3:4

tempus flendi et tempus ridendi tempus plangendi et tempus saltandi

3:5

tempus spargendi lapides et tempus colligendi tempus amplexandi et tempus longe fieri a conplexibus

3:6

tempus adquirendi et tempus perdendi tempus custodiendi et tempus abiciendi

3:7

tempus scindendi et tempus consuendi tempus tacendi et tempus loquendi

3:8

tempus dilectionis et tempus odii tempus belli et tempus pacis

3:9

quid habet amplius homo de labore suo

3:10

vidi adflictionem quam dedit Deus filiis hominum ut distendantur in ea

3:11

cuncta fecit bona in tempore suo et mundum tradidit disputationi eorum ut non inveniat homo opus quod operatus est Deus ab initio usque ad finem

3:12

et cognovi quod non esset melius nisi laetari et facere bene in vita sua

3:13

omnis enim homo qui comedit et bibit et videt bonum de labore suo hoc donum Dei est

3:14

didici quod omnia opera quae fecit Deus perseverent in perpetuum non possumus eis quicquam addere nec auferre quae fecit Deus ut timeatur

3:15

quod factum est ipsum permanet quae futura sunt iam fuerunt et Deus instaurat quod abiit

3:16

vidi sub sole in loco iudicii impietatem et in loco iustitiae iniquitatem

3:17

et dixi in corde meo iustum et impium iudicabit Deus et tempus omni rei tunc erit

3:18

dixi in corde meo de filiis hominum ut probaret eos Deus et ostenderet similes esse bestiis

3:19

idcirco unus interitus est hominis et iumentorum et aequa utriusque condicio sicut moritur homo sic et illa moriuntur similiter spirant omnia et nihil habet homo iumento amplius cuncta subiacent vanitati

3:20

et omnia pergunt ad unum locum de terra facta sunt et in terram pariter revertentur

3:21

quis novit si spiritus filiorum Adam ascendat sursum et si spiritus iumentorum descendat deorsum

3:22

et deprehendi nihil esse melius quam laetari hominem in opere suo et hanc esse partem illius quis enim eum adducet ut post se futura cognoscat