II Corinthians 2

statui autem hoc ipse apud me ne iterum in tristitia venirem ad vos

Απεφασισα δε τουτο κατ εμαυτον, το να μη ελθω παλιν προς εσας με λυπην.

si enim ego contristo vos et quis est qui me laetificet nisi qui contristatur ex me

Διοτι εαν εγω σας λυπω, και τις ειναι ο ευφραινων εμε ειμη ο λυπουμενος υπ εμου;

et hoc ipsum scripsi ut non cum venero tristitiam super tristitiam habeam de quibus oportuerat me gaudere confidens in omnibus vobis quia meum gaudium omnium vestrum est

Και εγραψα προς εσας τουτο αυτο, ωστε οταν ελθω να μη εχω λυπην απ εκεινων, αφ ων επρεπε να εχω χαραν, εχων πεποιθησιν εις παντας υμας οτι η χαρα μου ειναι παντων υμων.

nam ex multa tribulatione et angustia cordis scripsi vobis per multas lacrimas non ut contristemini sed ut sciatis quam caritatem habeo abundantius in vobis

Διοτι εκ πολλης θλιψεως και στενοχωριας καρδιας εγραψα προς εσας μετα πολλων δακρυων, ουχι δια να λυπηθητε, αλλα δια να γνωρισητε την αγαπην, ην εχω περισσοτερως εις εσας.

si quis autem contristavit non me contristavit sed ex parte ut non onerem omnes vos

Αλλ εαν τις ελυπησε, δεν ελυπησεν εμε, ειμη κατα μερος, δια να μη επιβαρυνω παντας υμας.

sufficit illi qui eiusmodi est obiurgatio haec quae fit a pluribus

Αρκετον ειναι εις τον τοιουτον αυτη η επιπληξις η υπο των πλειοτερων

ita ut e contra magis donetis et consolemini ne forte abundantiori tristitia absorbeatur qui eiusmodi est

ωστε το εναντιον πρεπει μαλλον να συγχωρησητε αυτον, και να παρηγορησητε, δια να μη καταποθη ο τοιουτος υπο της υπερβαλλουσης λυπης.

propter quod obsecro vos ut confirmetis in illum caritatem

Δια τουτο σας παρακαλω να βεβαιωσητε προς αυτον την αγαπην σας.

ideo enim et scripsi ut cognoscam experimentum vestrum an in omnibus oboedientes sitis

Επειδη δια τουτο και εγραψα, δια να γνωρισω την δοκιμασιαν σας, αν ησθε κατα παντα υπηκοοι

cui autem aliquid donatis et ego nam et ego quod donavi si quid donavi propter vos in persona Christi

εις οντινα δε συγχωρειτε τι, συγχωρω και εγω διοτι εαν εγω συνεχωρησα τι, εις οντινα συνεχωρησα, δια σας εκαμον τουτο ενωπιον του Χριστου,

ut non circumveniamur a Satana non enim ignoramus cogitationes eius

δια να μη υπερισχυση καθ ημων ο Σατανας διοτι δεν αγνοουμεν τα διανοηματα αυτου.

cum venissem autem Troadem propter evangelium Christi et ostium mihi apertum esset in Domino

Οτε δε ηλθον εις την Τρωαδα δια να κηρυξω το ευαγγελιον του Χριστου, και ηνοιχθη εις εμε θυρα εν Κυριω,

non habui requiem spiritui meo eo quod non invenerim Titum fratrem meum sed valefaciens eis profectus sum in Macedoniam

δεν ελαβον ανεσιν εις το πνευμα μου, διοτι δεν ευρον Τιτον τον αδελφον μου, αλλ αποχαιρετησας αυτους εξηλθον εις Μακεδονιαν.

Deo autem gratias qui semper triumphat nos in Christo Iesu et odorem notitiae suae manifestat per nos in omni loco

Πλην χαρις εις τον Θεον, οστις παντοτε καμνει ημας να βριαμβευωμεν δια του Χριστου και φανερονει εν παντι τοπω δι ημων την οσμην της γνωσεως αυτου

quia Christi bonus odor sumus Deo in his qui salvi fiunt et in his qui pereunt

διοτι του Χριστου ευωδια ειμεθα προς τον Θεον εις τους σωζομενους και εις τους απολλυμενους

aliis quidem odor mortis in mortem aliis autem odor vitae in vitam et ad haec quis tam idoneus

εις τουτους μεν οσμη θανατου δια θανατον, εις εκεινους δε οσμη ζωης δια ζωην. Και προς ταυτα τις ειναι ικανος;

non enim sumus sicut plurimi adulterantes verbum Dei sed ex sinceritate sed sicut ex Deo coram Deo in Christo loquimur

Διοτι ημεις καθως οι πολλοι δεν καπηλευομεν τον λογον του Θεου, αλλ ως απο ειλικρινειας, αλλ ως απο Θεου κατενωπιον του Θεου λαλουμεν εν Χριστω.