1. Home
  2. Pair
  3. Vulgate
  4. Esperanto
  5. Song.2

Song of Solomon 2

2:1
ego flos campi et lilium convallium
Mi estas la lilio de Ŝaron, La rozo de la valoj.
2:2
sicut lilium inter spinas sic amica mea inter filias
Kiel rozo inter la dornoj, Tiel estas mia amatino inter la knabinoj.
2:3
sicut malum inter ligna silvarum sic dilectus meus inter filios sub umbra illius quam desideraveram sedi et fructus eius dulcis gutturi meo
Kiel pomarbo inter arboj nefruktaj, Tiel estas mia amato inter la junuloj. Mi sopiris al lia ombro, jen mi sidiĝis; Kaj liaj fruktoj estas bongustaj al mia palato.
2:4
introduxit me in cellam vinariam ordinavit in me caritatem
Li enkonduku min en vindomon, Kaj lia standardo super mi estu la amo.
2:5
fulcite me floribus stipate me malis quia amore langueo
Plifortigu min per vinberkuko, Refreŝigu min per pomsuko; Ĉar mi estas malsana de amo.
2:6
leva eius sub capite meo et dextera illius amplexabitur me
Lia maldekstra mano estu sub mia kapo, Lia dekstra ĉirkaŭprenu min.
2:7
adiuro vos filiae Hierusalem per capreas cervosque camporum ne suscitetis neque evigilare faciatis dilectam quoadusque ipsa velit
Mi ĵurligas vin, ho filinoj de Jerusalem, Je la gazeloj aŭ la cervoj de la kampo: Ne veku nek sendormigu la amatinon, Ĝis ŝi mem volos.
2:8
vox dilecti mei ecce iste venit saliens in montibus transiliens colles
Ho, jen estas la voĉo de mia amato! Ho, jen li venas, Rapidante sur la montoj, saltante sur la altaĵoj.
2:9
similis est dilectus meus capreae hinuloque cervorum en ipse stat post parietem nostrum despiciens per fenestras prospiciens per cancellos
Mia amato similas al gazelo aŭ al cervo. Ho, jen li staras post nia muro, Rigardante tra la fenestro, Sin montrante ĉe la krado.
2:10
et dilectus meus loquitur mihi surge propera amica mea formonsa mea et veni
Mia amato vokas, li parolas al mi: Leviĝu, mia amatino, mia belulino, ho venu;
2:11
iam enim hiemps transiit imber abiit et recessit
Ĉar la vintro jam forpasis, La pluvo pasis kaj malaperis;
2:12
flores apparuerunt in terra tempus putationis advenit vox turturis audita est in terra nostra
La floroj jam estas sur la tero; La kantosezono jam alvenis, Kaj la voĉo de la turto jam aŭdiĝas en nia lando;
2:13
ficus protulit grossos suos vineae florent dederunt odorem surge amica mea speciosa mea et veni
La figarbo jam maturigas siajn fruktetojn, La vinbertrunkoj siajn vinberetojn, Kiuj jam bonodoras. Leviĝu, mia amatino, mia belulino, kaj venu.
2:14
columba mea in foraminibus petrae in caverna maceriae ostende mihi faciem tuam sonet vox tua in auribus meis vox enim tua dulcis et facies tua decora
Ho mia kolombino, en la krevaĵoj de la roko, en la kaŝejo de la rokkrutaĵo, Montru al mi vian aspekton, aŭdigu al mi vian voĉon; Ĉar via voĉo estas dolĉa, kaj via aspekto estas bela.
2:15
capite nobis vulpes vulpes parvulas quae demoliuntur vineas nam vinea nostra floruit
Kaptu al ni la ŝakalojn, la malgrandajn ŝakalojn, La detruantojn de la vinberĝardenoj, Kiam niaj vinberĝardenoj burĝonas.
2:16
dilectus meus mihi et ego illi qui pascitur inter lilia
Mia amato apartenas al mi, Kaj mi apartenas al li, Kiu paŝtas inter la rozoj.
2:17
donec adspiret dies et inclinentur umbrae revertere similis esto dilecte mi capreae aut hinulo cervorum super montes Bether
Ĝis la tago malvarmetiĝos kaj la ombroj forkuros, Turnu vin, ho amato, similiĝu al gazelo aŭ al cervo Sur la montoj de aromaĵoj.

© bibleglot.com