I Corinthians 13

Коли я говорю мовами людськими й ангольськими, та любови не маю, то став я як мідь та дзвінка або бубон гудячий!
si linguis hominum loquar et angelorum caritatem autem non habeam factus sum velut aes sonans aut cymbalum tinniens
І коли маю дара пророкувати, і знаю всі таємниці й усе знання, і коли маю всю віру, щоб навіть гори переставляти, та любови не маю, то я ніщо!
et si habuero prophetiam et noverim mysteria omnia et omnem scientiam et habuero omnem fidem ita ut montes transferam caritatem autem non habuero nihil sum
І коли я роздам усі маєтки свої, і коли я віддам своє тіло на спалення, та любови не маю, то пожитку не матиму жадного!
et si distribuero in cibos pauperum omnes facultates meas et si tradidero corpus meum ut ardeam caritatem autem non habuero nihil mihi prodest
Любов довготерпить, любов милосердствує, не заздрить, любов не величається, не надимається,
caritas patiens est benigna est caritas non aemulatur non agit perperam non inflatur
не поводиться нечемно, не шукає тільки свого, не рветься до гніву, не думає лихого,
non est ambitiosa non quaerit quae sua sunt non inritatur non cogitat malum
не радіє з неправди, але тішиться правдою,
non gaudet super iniquitatem congaudet autem veritati
усе зносить, вірить у все, сподівається всього, усе терпить!
omnia suffert omnia credit omnia sperat omnia sustinet
Ніколи любов не перестає! Хоч пророцтва й існують, та припиняться, хоч мови існують, замовкнуть, хоч існує знання, та скасується.
caritas numquam excidit sive prophetiae evacuabuntur sive linguae cessabunt sive scientia destruetur
Бо ми знаємо частинно, і пророкуємо частинно;
ex parte enim cognoscimus et ex parte prophetamus
коли ж досконале настане, тоді зупиниться те, що частинне.
cum autem venerit quod perfectum est evacuabitur quod ex parte est
Коли я дитиною був, то я говорив, як дитина, як дитина я думав, розумів, як дитина. Коли ж мужем я став, то відкинув дитяче.
cum essem parvulus loquebar ut parvulus sapiebam ut parvulus cogitabam ut parvulus quando factus sum vir evacuavi quae erant parvuli
Отож, тепер бачимо ми ніби у дзеркалі, у загадці, але потім обличчям в обличчя; тепер розумію частинно, а потім пізнаю, як і пізнаний я.
videmus nunc per speculum in enigmate tunc autem facie ad faciem nunc cognosco ex parte tunc autem cognoscam sicut et cognitus sum
А тепер залишаються віра, надія, любов, оці три. А найбільша між ними любов!
nunc autem manet fides spes caritas tria haec maior autem his est caritas