Psalms 57

Εις τον πρωτον μουσικον, επι Αλτασχεθ, Μικταμ του Δαβιδ, οτε εφευγεν απο προσωπου του Σαουλ εις το σπηλαιον. Ελεησον με, ω Θεε, ελεησον με διοτι επι σε πεποιθεν η ψυχη μου, και επι την σκιαν των πτερυγων σου θελω ελπιζει, εωσου παρελθωσιν αι συμφοραι.

Przedniejszemu śpiewakowi, jako: Nie zatracaj, złoty psalm Dawidowy, kiedy uciekał przed Saulem do jaskini.

Θελω κραζει προς τον Θεον τον Υψιστον, προς τον Θεον τον ευοδουντα τα παντα δι εμε.

Zmiłuj się nademną, o Boże! zmiłuj się nademną; albowiem w tobie ufa dusza moja, a do cienia skrzydeł twoich uciekam się; aż przeminie utrapienie.

Θελει εξαποστειλει εξ ουρανου και θελει με σωσει θελει καταστησει ονειδος τον χασκοντα να με καταπιη Διαψαλμα ο Θεος θελει εξαποστειλει το ελεος αυτου και την αληθειαν αυτου.

Będę wołał do Boga najwyższego, do Boga, który wykonywa sprawę moję.

Η ψυχη μου ειναι μεταξυ λεοντων κοιτομαι μεταξυ φλογερων ανθρωπων, των οποιων οι οδοντες ειναι λογχαι και βελη και η γλωσσα αυτων ξιφος οξυ.

On pośle z nieba, i wybawi mię od pohańbienia tego, który mię chce pochłonąć. Sela. Pośle mi Bóg miłosierdzie swoje i prawdę swą.

Υψωθητι, Θεε, επι τους ουρανους η δοξα σου ας ηναι εφ ολην την γην.

Dusza moja jest w pośród lwów; leżę miedzy palącymi, między synami ludzkimi, których zęby jako włócznie i strzały, i język ich miecz ostry.

Παγιδα ητοιμασαν εις τα βηματα μου η ψυχη μου εκινδυνευε να πεση εσκαψαν εμπροσθεν μου λακκον, ενεπεσαν εις αυτον. Διαψαλμα.

Wywyżże się nad niebiosa, o Boże! a nade wszystką ziemią chwała twoja.

Ετοιμη ειναι η καρδια μου, Θεε, ετοιμη ειναι η καρδια μου θελω ψαλλει και ψαλμωδει.

Sieci zastawili na nogi moje, nachylili duszę moję, wykopali dół przed obliczem mojem; ale sami wpadli weń. Sela.

Εξεγερθητι, δοξα μου εξεγερθητι, ψαλτηριον και κιθαρα θελω εξεγερθη το πρωι.

Gotowe jest serce moje, Boże! gotowe jest serce moje; śpiewać i wychwalać cię będę.

Θελω σε επαινεσει, Κυριε, μεταξυ λαων θελω ψαλμωδει εις σε μεταξυ εθνων.

Ocuć się chwało moja! ocuć się, lutnio i harfo! gdy na świtaniu powstaję.

Διοτι εμεγαλυνθη εως των ουρανων το ελεος σου, και εως των νεφελων η αληθεια σου.

Będę cię wysławiał między ludem, Panie! a będęć śpiewał między narodami.

Υψωθητι, Θεε, επι τους ουρανους η δοξα σου ας ηναι εφ ολην την γην.

Albowiem wielkie jest aż do niebios miłosierdzie twoje, i aż pod obłoki prawda twoja. Wywyżże się nad niebiosa, o Boże! a nade wszystką ziemię wywyż chwałę twoję.