Psalms 90

En bön av gudsmannen Mose.  Herre, du har varit vår tillflykt från släkte till släkte.
Προσευχη του Μωυσεως, του ανθρωπου του Θεου. Κυριε, συ εγεινες εις ημας καταφυγη εις γενεαν και γενεαν.
 Förrän bergen blevo till  och du frambragte jorden och världen,  ja, från evighet till evighet      är du, o Gud.
Πριν γεννηθωσι τα ορη, και πλασης την γην και την οικουμενην, και απο του αιωνος εως του αιωνος, συ εισαι ο Θεος.
 Du låter människorna vända åter till stoft,  du säger: »Vänden åter, I människors barn.»
Επαναφερεις τον ανθρωπον εις τον χουν και λεγεις, Επιστρεψατε, υιοι των ανθρωπων.
 Ty tusen år äro i dina ögon  såsom den dag som förgick i går;  ja, de äro såsom en nattväkt.
Διοτι χιλια ετη ενωπιον σου ειναι ως ημερα η χθες, ητις παρηλθε, και ως φυλακη νυκτος.
 Du sköljer dem bort; de äro såsom en sömn.  Om morgonen likna de gräset som frodas;
Κατακλυζεις αυτους ειναι ως ονειρον της αυγης, ως χορτος οστις παρερχεται
 det blomstrar upp och frodas om morgonen,  men om aftonen torkar det bort och förvissnar.
το πρωι ανθει και παρακμαζει το εσπερας κοπτεται και ξηραινεται.
 Ty vi förgås genom din vrede,  och genom din förtörnelse ryckas vi plötsligt bort.
Διοτι εκλειπομεν εν τη οργη σου και εν τω θυμω σου ταραττομεθα.
 Du ställer våra missgärningar inför dig,  våra förborgade synder i ditt ansiktes ljus.
Εθεσας τας ανομιας ημων ενωπιον σου, τα κρυφια ημων εις το φως του προσωπου σου.
 Ja, alla våra dagar försvinna genom din förgrymmelse,  vi lykta våra år såsom en suck.
Επειδη πασαι αι ημεραι ημων παρερχονται εν τη οργη σου διατρεχομεν τα ετη ημων ως διανοημα.
 Vårt liv varar sjuttio år  eller åttio år, om det bliver långt;  och när det är som bäst, är det möda och fåfänglighet,  ty det går snart förbi, likasom flöge vi bort.
Αι ημεραι της ζωης ημων ειναι καθ εαυτας εβδομηκοντα ετη, και εαν εν ευρωστια, ογδοηκοντα ετη πλην και το καλητερον μερος αυτων ειναι κοπος και πονος, διοτι ταχεως παρερχεται και εμεις πετωμεν.
 Vem besinnar din vredes makt  och din förgrymmelse, så att han fruktar dig?
Τις γνωριζει την δυναμιν της οργης σου και του θυμου σου αναλογως του φοβου σου;
 Lär oss betänka huru få våra dagar äro,  för att vi må undfå visa hjärtan.
Διδαξον ημας να μετρωμεν ουτω τας ημερας ημων, ωστε να προσκολλωμεν τας καρδιας ημων εις την σοφιαν.
 HERRE, vänd åter.  Huru länge dröjer du?  Förbarma dig över dina tjänare.
Επιστρεψον, Κυριε εως ποτε; και γενου ιλεως εις τους δουλους σου.
 Mätta oss med din nåd, när morgonen gryr,  så att vi få jubla och vara glada i alla våra livsdagar.
Χορτασον ημας του ελεους σου απο πρωιας, και θελομεν αγαλλεσθαι και ευφραινεσθαι κατα πασας τας ημερας ημων.
 Giv oss glädje så många dagar som du har plågat oss,  så många år som vi hava lidit olycka.
Ευφρανον ημας αντι των ημερων, καθ ας εθλιψας ημας, των ετων καθ α ειδομεν κακα.
 Låt dina gärningar uppenbaras för dina tjänare  och din härlighet över deras barn.
Ας γεινη το εργον σου φανερον εις τους δουλους σου και η δοξα σου εις τους υιους αυτων
 Och HERRENS, vår Guds, ljuvlighet      komme över oss.  Må du främja för oss      våra händers verk;  ja, våra händers verk främje du.
και ας ηναι η λαμπροτης Κυριου του Θεου ημων εφ ημας και το εργον των χειρων ημων στερεονε εφ ημας ναι, το εργον των χειρων ημων, στερεονε αυτο.