Psalms 30

En psalm, en sång av David, vid templets invigning.
Ψαλμος ωδης εις τον εγκαινιασμον του οικου του Δαβιδ. Θελω σε μεγαλυνει, Κυριε διοτι συ με ανυψωσας, και δεν ευφρανας τους εχθρους μου επ εμε.
 Jag vill upphöja dig, HERRE, ty du har dragit mig ur djupet,  du har icke låtit mina fiender glädja sig över mig.
Κυριε ο Θεος μου, εβοησα προς σε, και με εθεραπευσας.
 HERRE, min Gud,  jag ropade till dig, och du helade mig.
Κυριε, ανεβιβασας εξ αδου την ψυχην μου μ εφυλαξας την ζωην, δια να μη καταβω εις τον λακκον.
 HERRE, du förde min själ upp ur dödsriket,  du tog mig levande ut från dem som foro ned i graven.
Ψαλμωδησατε εις τον Κυριον, οι οσιοι αυτου, και υμνειτε την μνημην της αγιωσυνης αυτου.
 Lovsjungen HERREN, I hans fromme,  och prisen hans heliga namn.
Διοτι η οργη αυτου διαρκει μιαν μονην στιγμην ζωη ομως ειναι εν τη ευμενεια αυτου το εσπερας δυναται να συγκατοικηση κλαυθμος, αλλα το πρωι ερχεται αγαλλιασις.
 Ty ett ögonblick varar hans vrede,      men hela livet hans nåd;  om aftonen gästar gråt,      men om morgonen kommer jubel.
Εγω δε ειπα εν τη ευτυχια μου, δεν θελω σαλευθη εις τον αιωνα.
 Jag sade, när det gick mig väl:      »Jag skall aldrig vackla.»
Κυριε, δια της ευμενειας σου εστερεωσας το ορος μου. Απεκρυψας το προσωπον σου, και εταραχθην.
 HERRE, i din nåd      hade du gjort mitt berg starkt;  men du fördolde ditt ansikte,      då förskräcktes jag.
Προς σε, Κυριε, εκραξα και προς τον Κυριον εδεηθην.
 Till dig, HERRE, ropade jag,  och till Herren bad jag:
Τις ωφελεια εν τω αιματι μου, εαν καταβω εις τον λακκον; μηπως θελει σε υμνει ο κονιορτος; θελει αναγγελλει την αληθειαν σου;
 »Vad vinning har du av mitt blod,      eller därav att jag far ned i graven?  Kan stoftet tacka dig,      kan det förkunna din trofasthet?
Ακουσον, Κυριε, και ελεησον με Κυριε, γενου βοηθος μου.
 Hör, o HERRE, och var mig nådig;  HERRE, var min hjälpare.»
Μετεβαλες εις εμε τον θρηνον μου εις χαραν ελυσας τον σακκον μου και με περιεζωσας ευφροσυνην
 Då förvandlade du min klagan      i fröjdesprång;  du klädde av mig sorgens dräkt      och omgjordade mig med glädje. [ (Psalms 30:13)  Därför skall min ära lovsjunga dig,      utan att tystna;  HERRE, min Gud,      jag vill tacka dig evinnerligen. ]
δια να ψαλμωδη εις σε η δοξα μου και να μη σιωπα. Κυριε ο Θεος μου, εις τον αιωνα θελω σε υμνει.