Psalms 61

Ouve, ó Deus, o meu clamor; atende à minha oração.

Aŭskultu, ho Dio, mian krion; Atentu mian preĝon.

Desde a extremidade da terra clamo a ti, estando abatido o meu coração; leva-me para a rocha que é mais alta do que eu.

De la fino de la tero mi vokas al Vi en la malĝojo de mia koro: Sur rokon tro altan por mi suprenkonduku min.

Pois tu és o meu refúgio, uma torre forte contra o inimigo.

Ĉar Vi estis mia rifuĝejo, Fortika turo kontraŭ malamiko.

Deixa-me habitar no teu tabernáculo para sempre; dá que me abrigue no esconderijo das tuas asas.

Lasu min loĝi eterne en Via tendo, Havi rifuĝon sub la kovro de Viaj flugiloj. Sela.

Pois tu, ó Deus, ouviste os meus votos; deste-me a herança dos que temem o teu nome.

Ĉar Vi, ho Dio, aŭdis miajn promesojn; Vi donis al mi la heredon de tiuj, kiuj timas Vian nomon.

Prolongarás os dias do rei; e os seus anos serão como muitas gerações.

Aldonu tagojn al la tagoj de la reĝo, Ke liaj jaroj daŭru multajn generaciojn.

Ele permanecerá no trono diante de Deus para sempre; faze que a benignidade e a fidelidade o preservem.

Li restu eterne antaŭ Dio; Boneco kaj vero laŭ Via volo lin gardu.

Assim cantarei louvores ao teu nome perpetuamente, para pagar os meus votos de dia em dia.

Tiel mi prikantos Vian nomon eterne, Plenumante miajn promesojn ĉiutage.