Psalms 81

Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, Asafowi.
Til sangmesteren, efter Gittit; av Asaf.
Wesoło śpiewajcie Bogu mocy naszej; wykrzykajcie Bogu Jakóbowemu.
Juble for Gud, vår styrke, rop med glede for Jakobs Gud!
Weźmijcie psalm, przydajcie bębęn, i wdzięczną harfę z lutnią.
Stem i sang og la pauken lyde, den liflige citar tillikemed harpen!
Zatrąbcie w trąbę na nowiu miesiąca, czasu ułożonego, w dzień święta naszego uroczystego.
Støt i basun i måneden, ved fullmånen, på vår høitids dag!
Albowiem jest postanowienie w Izraelu, prawo Boga Jakóbowego.
For det er en lov for Israel, en rett for Jakobs Gud.
Na świadectwo w Józefie wystawił je, kiedy był wyszedł przeciw ziemi egipskiej, kędym słyszał język, któregom nie rozumiał.
Han satte det til et vidnesbyrd i Josef da han drog ut gjennem Egyptens land. - Jeg hørte en røst som jeg ikke kjente:
Wybawiłem, mówi Bóg, od brzemienia ramię jego, a ręce jego od dźwigania kotłów uwolnione.
Jeg fridde hans skulder fra byrden, hans hender slapp fri fra bærekurven.
Gdyś mię w ucisku wzywał. wyrwałem cię, i wysłuchałem cię w skrytości gromu, doświadczałem cię u wód poswarku. Sela.
I nøden ropte du, og jeg fridde dig ut; jeg svarte dig, skjult i tordenskyen, jeg prøvde dig ved Meriba-vannene. Sela.
Tedym rzekł: Słuchaj, ludu mój! a oświadczę się przeciwko tobie, o Izraelu! będzieszli mię słuchał.
Hør, mitt folk, og jeg vil vidne for dig! Israel, o, at du vilde høre mig:
I nie będziesz miał boga cudzego, ani się będziesz kłaniał bogu obcemu;
Det skal ikke være nogen fremmed gud hos dig, og du skal ikke tilbede utlendingens gud.
(Albowiem Jam Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej;) otwórz usta twoje, a napełnięć je.
Jeg er Herren din Gud, som førte dig op av Egyptens land; lukk din munn vidt op, at jeg kan fylle den!
Ale lud mój nie usłuchał głosu mego, a Izrael nie przestał na mnie.
Men mitt folk hørte ikke min røst, og Israel vilde ikke lyde mig.
Przetoż puściłem ich za żądzami serca ich, i chodzili za radami swemi.
Så lot jeg dem fare i sitt hjertes hårdhet, forat de skulde vandre i sine egne onde råd.
Oby mię był lud mój posłuchał, a Izrael drogami mojemi chodził!
O, at mitt folk vilde høre mig, og at Israel vilde vandre på mine veier!
W krótkim czasie bym był nieprzyjaciół ich poniżył, a przeciw nieprzyjaciołom ich obróciłbym rękę swą.
Om en liten stund vilde jeg da ydmyke deres fiender og vende min hånd imot deres motstandere.
Ci, którzy w nienawiści mają Pana, choć obłudnie, poddaćby się im musieli, i byłby czas ich aż na wieki. I karmiłbym ich tłustością pszenicy, a miodem z opoki nasyciłbym ich.
De som hater Herren, skulde smigre for dem, og deres tid skulde vare evindelig. Og han skulde fø dem med den beste hvete, og jeg skulde mette dig med honning fra klippen.