Psalms 60

Przedniejszemu śpiewakowi na Sussanedut złota pieśń Dawidowa do nauczania;
(Til sangmesteren. Al-sjusjan-edut. En miktam af David til til indøvelse, dengang han kæmpede med Aram-Naharajim og Aram-Zoba, og Joab vendte tilbage og slog edomitterne i Saltdalen, 12000 mand.) Gud, du har stødt os fra dig, nedbrudt os, du vredes - vend dig til os igen;
Gdy walczył przeciw Syryjczykom Nacharaim, i przeciw Syryjczykom Soby; gdy się wrócił Joab, poraziwszy Edomczyków w dolinie solnej dwanaście tysięcy.
du lod Landet skælve, slå Revner, læg nu dets Brist, thi det vakler!
Boże! odrzuciłeś nas, rozproszyłeś nas, i rozgniewałeś się; nawróćże się zasię do nas.
Du lod dit Folk friste ondt, iskænked os døvende Vin.
Zatrząsnąłeś był ziemią, i rozsadziłeś ją; uleczże rozpadliny jej, boć się chwieje.
Dem, der frygter dig, gav du et Banner, hvorhen de kan fly for Buen. - Sela.
Okazywałeś ludowi twemu przykre rzeczy, napoiłeś nas winem zawrotu.
Til Frelse for dine elskede hjælp med din højre, bønhør os!
Ale teraz dałeś chorągiew tym, którzy się ciebie boją, aby ją wynieśli dla prawdy twej. Sela.
Gud talede i sin Helligdom: "Jeg vil udskifte Sikem med jubel, udmåle Sukkots Dal;
Aby byli wybawieni umiłowani twoi; zachowajże ich prawicą twoją, a wysłuchaj mię.
mit er Gilead, mit er Manasse, Efraim er mit Hoveds Værn, Juda min Herskerstav,
Bóg ci mówił w świętobliwości swojej; przeto się rozweselę, rozdzielę Sychem, i dolinę Sukkotską pomierzę.
Moab min Vaskeskål, på Edom kaster jeg min Sko, over Filisterland jubler jeg."
Mojeć jest Galaad, mój i Manases, i Efraim moc głowy mojej; Juda zakonodawcą moim.
Hvo bringer mig hen til den faste Stad, hvo leder mig hen til Edom?
Moab miednicą do umywania mego; na Edoma wrzucę buty moje; ty, Palestyno! wykrzykaj nademną.
Har du ikke, Gud, stødt os fra dig? Du ledsager ej vore Hære.
Któż mię wprowadzi do miasta obronnego? kto mię przyprowadzi aż do Edom?
Giv os dog Hjælp mod Fjenden! Blændværk er Menneskers Støtte.
Izali nie ty, o Boże! któryś nas był odrzucił, a nie wychodziłeś, Boże! z wojskami naszemi? Dajże nam ratunek w utrapieniu; boć omylny ratunek ludzki. W Bogu mężnie sobie poczynać będziemy, a on podepcze nieprzyjaciół naszych.
Med Gud skal vi øve vældige Ting, vore Fjender træder han ned!