Psalms 56

Przedniejszemu śpiewakowi o niemej gołębicy, na miejscach odległych, złoty psalm Dawidowy, gdy go w Gat Filistynowie pojmali.

(Til sangmesteren. Al-jonat-elem-rehokim. Af David. En miktam, da filisterne greb ham i Gat.) Vær mig nådig Gud, thi Mennesker vil mig til livs, jeg trænges stadig af Stridsmænd;

Zmiłuj się nademną, o Boże!, bo mię chce pochłonąć człowiek; każdego dnia walcząc trapi mię.

mine Fjender vil mig stadig til Livs, thi mange strider bittert imod mig!

Chcą mię połknąć nieprzyjaciele moi na każdy dzień; zaprawdęć wiele jest walczących przeciwko mnie, o Najwyższy!

Når jeg gribes af Frygt, vil jeg stole på dig,

Któregokolwiek mię dnia strach ogarnia, ja w tobie ufam.

og med Guds Hjælp skal jeg prise hans Ord. Jeg stoler på Gud, jeg frygter ikke, hvad kan Kød vel gøre mig?

Boga wysławiać będę dla słowa jego; w Bogu nadzieję będę miał, ani się będę bał, żeby mi co ciało uczynić mogło.

De oplægger stadig Råd imod mig, alle deres Tanker går ud på ondt.

Przez cały dzień słowa moje wykręcają, a przeciwko mnie są wszystkie myśli ich, na złe.

De flokker sig sammen, ligger på Lur, jeg har dem lige i Hælene, de står mig jo efter Livet.

Zbierają się, i ukrywają się, i ślad mój upatrują, czyhając na duszę moję.

Gengæld du dem det onde, stød Folkene ned i Vrede, o Gud!

Izali za nieprawość pomsty ujdą? strąć te narody, o Boże! w popędliwości twojej.

Selv har du talt mine Suk, i din Lædersæk har du gemt mine Tårer; de står jo i din Bog.

Tyś tułanie moje policzył; zbierzże też łzy moje w wiadro twe; izaż nie są spisane w księgach twoich?

Da skal Fjenderne vige, den Dag jeg kalder; så meget ved jeg, at Gud er med mig.

Tedy się nazad cofną nieprzyjaciele moi, któregokolwiek dnia zawołam; bo to wiem, iż Bóg jest ze mną.

Med Guds Hjælp skal jeg prise hans Ord, med HERRENs Hjælp skal jeg prise hans Ord.

Boga wysławiać będę z słowa; Pana chwalić będę z słowa jego.

Jeg stoler på Gud, jeg frygter ikke, hvad kan et Menneske gøre mig?

W Bogu mam nadzieję, nie będę się bał, aby mi co miał uczynić człowiek.

Jeg har Løfter til dig at indfri, o Gud, med Takofre vil jeg betale dig.

Tobiem, o Boże! śluby uczynił; przetoż też tobie chwały oddam. Albowiemeś wyrwał duszę moję od śmierci, a nogi moje od upadku, abym statecznie chodził przed obliczem Bożem w światłości żyjących.

Thi fra Døden frier du min Sjæl, ja min Fod fra Fald, at jeg kan vandre for Guds Åsyn i Livets Lys.