Psalms 30

En salme, en sang ved husets innvielse, av David.

Ψαλμος ωδης εις τον εγκαινιασμον του οικου του Δαβιδ. Θελω σε μεγαλυνει, Κυριε διοτι συ με ανυψωσας, και δεν ευφρανας τους εχθρους μου επ εμε.

30:2

Jeg vil ophøie dig, Herre, for du har dradd mig op og ikke latt mine fiender glede sig over mig.

Κυριε ο Θεος μου, εβοησα προς σε, και με εθεραπευσας.

30:3

Herre min Gud! jeg ropte til dig, og du helbredet mig.

Κυριε, ανεβιβασας εξ αδου την ψυχην μου μ εφυλαξας την ζωην, δια να μη καταβω εις τον λακκον.

30:4

Herre! du har ført min sjel op av dødsriket, du har kalt mig til live fra dem som farer ned i graven.

Ψαλμωδησατε εις τον Κυριον, οι οσιοι αυτου, και υμνειτε την μνημην της αγιωσυνης αυτου.

30:5

Lovsyng Herren, I hans fromme, og pris hans hellige navn!

Διοτι η οργη αυτου διαρκει μιαν μονην στιγμην ζωη ομως ειναι εν τη ευμενεια αυτου το εσπερας δυναται να συγκατοικηση κλαυθμος, αλλα το πρωι ερχεται αγαλλιασις.

30:6

For et øieblikk varer hans vrede, en levetid hans nåde; om aftenen kommer gråt som gjest, og om morgenen er det frydesang.

Εγω δε ειπα εν τη ευτυχια μου, δεν θελω σαλευθη εις τον αιωνα.

30:7

Men jeg sa i min trygghet: Jeg skal ikke rokkes evindelig.

Κυριε, δια της ευμενειας σου εστερεωσας το ορος μου. Απεκρυψας το προσωπον σου, και εταραχθην.

30:8

Herre! ved din nåde hadde du grunnfestet mitt fjell; du skjulte ditt åsyn, da blev jeg forferdet.

Προς σε, Κυριε, εκραξα και προς τον Κυριον εδεηθην.

30:9

Til dig, Herre, ropte jeg, og til Herren bad jeg ydmykelig:

Τις ωφελεια εν τω αιματι μου, εαν καταβω εις τον λακκον; μηπως θελει σε υμνει ο κονιορτος; θελει αναγγελλει την αληθειαν σου;

30:10

Hvad vinning er der i mitt blod, i at jeg farer ned i graven? Mon støvet vil prise dig, vil det forkynne din trofasthet?

Ακουσον, Κυριε, και ελεησον με Κυριε, γενου βοηθος μου.

30:11

Hør, Herre, og vær mig nådig! Herre, vær min hjelper!

Μετεβαλες εις εμε τον θρηνον μου εις χαραν ελυσας τον σακκον μου και με περιεζωσας ευφροσυνην

30:12

Du omskiftet min klage til dans for mig, du løste mine sørgeklær av mig og omgjordet mig med glede, forat min ære skal lovsynge dig og ikke tie. Herre min Gud! jeg vil prise dig evindelig.

δια να ψαλμωδη εις σε η δοξα μου και να μη σιωπα. Κυριε ο Θεος μου, εις τον αιωνα θελω σε υμνει.