Ecclesiastes 3

לכל זמן ועת לכל חפץ תחת השמים׃

Każda rzecz ma swój czas, i każde przedsięwzięcie ma swój czas pod niebem.

עת ללדת ועת למות עת לטעת ועת לעקור נטוע׃

Jest czas rodzenia i czas umierania; czas sadzenia, i czas wycinania tego, co sadzono;

עת להרוג ועת לרפוא עת לפרוץ ועת לבנות׃

Czas zabijania, i czas leczenia; czas rozwalania, i czas budowania;

עת לבכות ועת לשחוק עת ספוד ועת רקוד׃

Czas płaczu, i czas śmiechu; czas smutku, i czas skakania;

עת להשליך אבנים ועת כנוס אבנים עת לחבוק ועת לרחק מחבק׃

Czas rozrzucania kamieni, i czas zbierania kamieni; czas obłapiania, i czas oddalenia się od obłapiania;

עת לבקש ועת לאבד עת לשמור ועת להשליך׃

Czas szukania, i czas stracenia; czas chowania, i czas odrzucenia;

עת לקרוע ועת לתפור עת לחשות ועת לדבר׃

Czas rozdzierania, i czas zszywania; czas milczenia, i czas mówienia;

עת לאהב ועת לשנא עת מלחמה ועת שלום׃

Czas miłowania, i czas nienawidzenia; czas wojny, i czas pokoju.

מה יתרון העושה באשר הוא עמל׃

Cóż tedy ma ten, co pracuje, z tego, około czego pracuje?

ראיתי את הענין אשר נתן אלהים לבני האדם לענות בו׃

Widziałem pracę, którą dał Bóg synom ludzkim, aby się nią bawili.

את הכל עשה יפה בעתו גם את העלם נתן בלבם מבלי אשר לא ימצא האדם את המעשה אשר עשה האלהים מראש ועד סוף׃

Wszystko dobrze czyni czasu swego; owszem i żądość świata dał do serca ich, choć człowiek dzieła tego, które Bóg sprawuje, ani początku, ani końca nie dochodzi.

ידעתי כי אין טוב בם כי אם לשמוח ולעשות טוב בחייו׃

Stąd wiem, że nic lepszego nie mają, jedno aby się weselili, a czynili dobrze za żywota swego.

וגם כל האדם שיאכל ושתה וראה טוב בכל עמלו מתת אלהים היא׃

Acz i to, gdy każdy człowiek je i pije, i używa dobrze wszystkiej pracy swojej, jest dar Boży.

ידעתי כי כל אשר יעשה האלהים הוא יהיה לעולם עליו אין להוסיף וממנו אין לגרע והאלהים עשה שיראו מלפניו׃

Wiem i to, że cokolwiek Bóg czyni, trwa na wieki; i że się do tego nic nie może przydać, ani z tego co ująć; a czyni to Bóg, aby się bali oblicza jego.

מה שהיה כבר הוא ואשר להיות כבר היה והאלהים יבקש את נרדף׃

To, co było, teraz jest, a co będzie, już było; albowiem Bóg odnawia to, co przeminęło.

ועוד ראיתי תחת השמש מקום המשפט שמה הרשע ומקום הצדק שמה הרשע׃

Nadtom jeszcze widział pod słońcem na miejscu sądu niepobożność, a na miejscu sprawiedliwości niesprawiedliwość.

אמרתי אני בלבי את הצדיק ואת הרשע ישפט האלהים כי עת לכל חפץ ועל כל המעשה שם׃

I rzekłem w sercu swem: Sprawiedliwego i niezbożnego Bóg sądzić będzie; bo czas każdemu przedsięwzięciu i każdej sprawy tam będzie.

אמרתי אני בלבי על דברת בני האדם לברם האלהים ולראות שהם בהמה המה להם׃

Nadto rzekłem w sercu swem o sprawie synów ludzkich, że im Bóg okazał, aby wiedzieli, że są podobni bydłu.

כי מקרה בני האדם ומקרה הבהמה ומקרה אחד להם כמות זה כן מות זה ורוח אחד לכל ומותר האדם מן הבהמה אין כי הכל הבל׃

Bo przypadek synów ludzkich, i przypadek bydła, jest przypadek jednaki. Jako umiera ono, tak umiera i ten, i ducha jednakiego wszyscy mają, a nie ma człowiek nic więcej nad bydlę; bo wszystko jest marność.

הכל הולך אל מקום אחד הכל היה מן העפר והכל שב אל העפר׃

Wszystko to idzie na jedno miejsce; a wszystko jest z prochu, i wszystko się zaś w proch obraca.

מי יודע רוח בני האדם העלה היא למעלה ורוח הבהמה הירדת היא למטה לארץ׃

A któż wie, że duch synów ludzkich wstępuje w górę? a duch bydlęcy, że zstępuje pod ziemię?

וראיתי כי אין טוב מאשר ישמח האדם במעשיו כי הוא חלקו כי מי יביאנו לראות במה שיהיה אחריו׃

Przetoż obaczyłem, że człowiekowi niemasz nic lepszego, jedno weselić się z pracy swej, gdyż to jest dział jego; albowiem któż go do tego przywiedzie, aby poznał to, co ma być po nim?