Psalms 81

Laŭte kantu al Dio, nia forto; Ĝoje kriu al la Dio de Jakob.

Sevincinizi dile getirin gücümüz olan Tanrı’ya, Sevinç çığlıkları atın Yakup’un Tanrısı’na!

Sonigu kanton, donu tamburinon, Ĉarman harpon, kaj psalteron.

Çalgıya başlayın, tef çalın, Tatlı sesli lir ve çenk çınlatın.

Muziku per korno en novmonato, Je la plenluno, en la tago de nia festo.

[] Yeni Ay’da, dolunayda, Boru çalın bayram günümüzde.

Ĉar ĝi estas leĝo por Izrael Kaj ordono de la Dio de Jakob.

Çünkü bu İsrail için bir kuraldır, Yakup’un Tanrısı’nın ilkesidir.

Li aranĝis ĝin kiel ateston por Jozef, Kiam Li eliris kontraŭ la landon Egiptan. Lingvon, kiun mi ne konas, mi aŭdis:

Tanrı Mısır’a karşı yürüdüğünde, Yusuf soyuna koydu bu koşulu. Orada tanımadığım bir ses işittim:

Mi liberigis lian dorson de ŝarĝo, Liaj manoj liberiĝis de korboj.

“Sırtındaki yükü kaldırdım, Ellerin küfeden kurtuldu” diyordu,

En la mizero vi vokis, kaj Mi vin helpis; Mi respondis al vi en mistera loko de tondro; Mi esploris vin ĉe la akvo de Malpaco. Sela.

[] “Sıkıntıya düşünce seslendin, seni kurtardım, Gök gürlemesinin ardından sana yanıt verdim, Meriva sularında seni sınadım. Sela

Aŭdu, ho Mia popolo, Mi atestos al vi; Ho Izrael, se vi Min aŭskultus!

“Dinle, ey halkım, seni uyarıyorum; Ey İsrail, keşke beni dinlesen!

Ne estu ĉe vi alia dio; Kaj ne adoru fremdan dion.

[] Aranızda yabancı ilah olmasın, Başka bir ilaha tapmayın!

Mi estas la Eternulo, via Dio, Kiu elkondukis vin el la lando Egipta; Malfermu larĝe vian buŝon, kaj Mi ĝin plenigos.

Seni Mısır’dan çıkaran Tanrın RAB benim. Ağzını iyice aç, doldurayım!

Sed Mia popolo ne aŭskultis Mian voĉon, Izrael ne obeis Min.

“Ama halkım sesimi dinlemedi, İsrail bana boyun eğmek istemedi.

Kaj Mi lasis ilin al la kaprico de ilia koro, Ke ili iru laŭ siaj intencoj.

Ben de onları inatçı yürekleriyle baş başa bıraktım, Bildikleri gibi yaşasınlar diye.

Ho, se Mia popolo aŭskultus Min, Se Izrael irus per Miaj vojoj!

Keşke halkım beni dinleseydi, İsrail yollarımda yürüseydi!

Rapide Mi faligus iliajn malamikojn, Kaj kontraŭ iliajn premantojn Mi direktus Mian manon.

Düşmanlarını hemen yere serer, Hasımlarına el kaldırırdım!

La malamantoj de la Eternulo humiliĝus antaŭ Li, Kaj ilia bonstato estus eterna.

Benden nefret edenler bana boyun eğerdi, Bu böyle sonsuza dek sürerdi.

Kaj Mi manĝigus al ili grason de tritiko, Kaj Mi satigus vin per mielo el roko.

Oysa sizleri en iyi buğdayla besler, Kayadan akan balla doyururdum.”