Psalms 30

30:1

Mi gloros Vin alte, ho Eternulo, Ĉar Vi levis min kaj Vi ne lasis miajn malamikojn triumfi super mi.

En psalm, en sång av David, vid templets invigning.

30:2

Ho Eternulo, mia Dio, mi vokis al Vi, Kaj Vi min sanigis.

Jag vill upphöja dig, HERRE, ty du har dragit mig ur djupet, du har icke låtit mina fiender glädja sig över mig.

30:3

Ho Eternulo, Vi ellevis el Ŝeol mian animon; Vi vivigis min, ke mi ne iru en la tombon.

HERRE, min Gud, jag ropade till dig, och du helade mig.

30:4

Kantu al la Eternulo, ho Liaj piuloj, Kaj gloru Lian sanktan nomon.

HERRE, du förde min själ upp ur dödsriket, du tog mig levande ut från dem som foro ned i graven.

30:5

Ĉar nur momenton daŭras Lia kolero, Sed tutan vivon daŭras Lia favoro; Vespere povas esti ploro, Sed matene venos ĝojego.

Lovsjungen HERREN, I hans fromme, och prisen hans heliga namn.

30:6

Kaj mi diris en la tempo de mia feliĉo: Mi neniam falos.

Ty ett ögonblick varar hans vrede, men hela livet hans nåd; om aftonen gästar gråt, men om morgonen kommer jubel.

30:7

Ho Eternulo, per Via favoro Vi starigis mian monton fortike; Sed kiam Vi kaŝis Vian vizaĝon, mi konfuziĝis.

Jag sade, när det gick mig väl: »Jag skall aldrig vackla.»

30:8

Al Vi, ho Eternulo, mi vokis, Kaj al la Eternulo mi preĝis:

HERRE, i din nåd hade du gjort mitt berg starkt; men du fördolde ditt ansikte, då förskräcktes jag.

30:9

Kion utilos mia sango, se mi iros en la tombon? Ĉu gloros Vin polvo? ĉu ĝi aŭdigos Vian veron?

Till dig, HERRE, ropade jag, och till Herren bad jag:

30:10

Aŭskultu, ho Eternulo, kaj korfavoru min; Ho Eternulo, estu helpanto al mi.

»Vad vinning har du av mitt blod, eller därav att jag far ned i graven? Kan stoftet tacka dig, kan det förkunna din trofasthet?

30:11

Vi anstataŭigis al mi mian plendon per danco; Vi deprenis de mi mian sakaĵon kaj zonis min per ĝojo,

Hör, o HERRE, och var mig nådig; HERRE, var min hjälpare.»

30:12

Por ke mia animo kantu al Vi kaj ne silentiĝu. Ho Eternulo, mia Dio, eterne mi Vin gloros.

Då förvandlade du min klagan i fröjdesprång; du klädde av mig sorgens dräkt och omgjordade mig med glädje. [ (Psalms 30:13) Därför skall min ära lovsjunga dig, utan att tystna; HERRE, min Gud, jag vill tacka dig evinnerligen. ]