Psalms 81

Voor den opperzangmeester, op de Gittith, een psalm van Asaf.

Gittitin päällä, edelläveisaajalle, Asaphin (Psalmi.) Veisatkaat iloisesti Jumalalle, joka on meidän väkevyytemme: ihastukaat Jakobin Jumalalle.

Zingt vrolijk Gode, onze Sterkte; juicht den God van Jakob.

Ottakaat psalmit ja tuokaat kanteleet, iloiset harput ja psaltari.

Heft een psalm op, en geeft de trommel; de liefelijke harp met de luit.

Soittakaat pasunilla uudessa kuussa, meidän lehtimajamme juhlapäivänä.

Blaast de bazuin in de nieuwe maan, ter bestemder tijd, op onzen feestdag.

Sillä se on tapa Israelissa, ja Jakobin Jumalan oikeus.

Want dat is een inzetting in Israël, een recht van den God Jakobs.

Sen hän pani Josephissa todistukseksi, koska he Egyptin maalta läksivät, ja oudon kielen kuulleet olivat.

Hij heeft het gezet tot een getuigenis in Jozef, als Hij uitgetogen was tegen Egypteland; alwaar ik gehoord heb een spraak, die ik niet verstond;

Minä olen heidän olkansa kuormasta vapahtanut; ja heidän kätensä pääsivät tiiliä tekemästä.

Ik heb zijn schouder van den last onttrokken; zijn handen zijn van de potten ontslagen.

Koska sinä tuskassas minua avukses huusit, niin minä autin sinua: minä kuulin sinua, koska tuulispää tuli sinun päälles, ja koettelin sinua riitaveden tykönä, Sela!

In de benauwdheid riept gij, en Ik hielp u uit; Ik antwoordde u uit de schuilplaats des donders; Ik beproefde u aan de wateren van Meriba. Sela.

Kuule, minun kansani, minä todistan sinun seassas: Israel, jospa sinä minua kuulisit!

Mijn volk, zeide Ik hoor toe, en Ik zal onder u betuigen, Israël, of gij naar Mij hoordet!

Ei pidä sinun seassas muukalainen jumala oleman, ja ei pidä sinun vierasta jumalaa kumartaman.

Er zal onder u geen uitlands god wezen, en gij zult u voor geen vreemden god nederbuigen.

Minä olen Herra sinun Jumalas, joka sinun vein ulos Egyptin maalta: levitä suus, niin minä sen täytän.

Ik ben de Heere, uw God, Die u heb opgevoerd uit het land van Egypte; doe uw mond wijd open, en Ik zal hem vervullen.

Mutta minun kansani ei kuullut minun ääntäni, ja Israel ei totellut minua.

Maar Mijn volk heeft Mijn stem niet gehoord; en Israël heeft Mijner niet gewild.

Niin minä laskin heitä sydämensä pahuuteen, vaeltamaan neuvonsa jälkeen.

Dies heb Ik het overgegeven in het goeddunken huns harten, dat zij wandelden in hun raadslagen.

Jos minun kansani kuulis minua, ja Israel minun teissäni kävis,

Och, dat Mijn volk naar Mij gehoord had, dat Israël in Mijn wegen gewandeld had!

Niin minä pian heidän vihollisensa painaisin alas, ja käteni kääntäisin heidän vihollistensa päälle,

In kort zou Ik hun vijanden gedempt hebben, en Mijn hand gewend hebben tegen hun wederpartijders.

Ja Herran viholliset hukkaan tulisivat; mutta heidän aikansa olisi ijankaikkisesti pysyvä,

Die den HEERE haten, zouden zich Hem geveinsdelijk onderworpen hebben, maar hunlieder tijd zou eeuwig geweest zijn. En Hij zou het gespijsd hebben met het vette der tarwe; ja, Ik zou u verzadigd hebben met honig uit de rotsstenen.

Ja minä ruokkisin heitä parhailla nisuilla, ja ravitsisin heitä hunajalla kalliosta.