Ezekiel 32

I det tolvte År på den første dag i den tolvte måned kom HERRENs Ord til mig således:

Και εν τω δωδεκατω ετει, τω δωδεκατω μηνι, τη πρωτη του μηνος, εγεινε λογος Κυριου προς εμε, λεγων,

Menneskesøn, istem en Klagesang over Farao, Ægyptens Konge, og sig til ham: Du Folkenes Løve, det er ude med dig! Du var som en Drage i Havet med prustende Næse, med Fødderne plumred du Vandet, oproded dets Strømme.

Υιε ανθρωπου, αναλαβε θρηνον επι τον Φαραω βασιλεα της Αιγυπτου και ειπε προς αυτον, Ωμοιωθης με σκυμνον λεοντος μεταξυ των εθνων και εισαι ως δρακων εν ταις θαλασσαις και εφωρμησας εις τους ποταμους σου και εταραττες τα υδατα με τους ποδας σου και κατεπατεις τους ποταμους αυτων.

Så siger den Herre HERREN: Jeg breder mit Garn over dig ved en Sværm af mange Folk, de skal drage dig op i mit Net.

Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος δια τουτο θελω εξαπλωσει το δικτυον μου επι σε με αθροισμα πολλων λαων, και θελουσι σε ανασυρει εν τη σαγηνη μου.

Jeg kaster dig på Land og slænger dig hen på Marken, lader alle Himlens Fugle slå sig ned på dig og al Jordens Dyr blive mætte ved dig.

Και θελω σε εγκαταλειψει εν τη γη, θελω σε εκριψει επι το προσωπον της πεδιαδος, και θελω επικαθισει επι σε παντα τα πετεινα του ουρανου και χορτασει απο σου τα θηρια πασης της γης.

Jeg lægger dit Kød på Bjergene, fylder Dalene op med dit Ådsel,

Και θελω εκθεσει τας σαρκας σου επι τα ορη, και εμπλησει τας κοιλαδας απο των σωρων του πτωματος σου.

vander med dit Udflåd Jorden lige til Bjergene, Kløfterne skal fyldes af dit Blod.

Και την γην, οπου πλεεις, θελω ποτισει με το αιμα σου εως των ορεων και οι ποταμοι θελουσιν εμπλησθη απο σου.

Jeg skjuler Himlen, når du slukkes, klæder dens Stjerner i Sorg, jeg skjuler Solen i Skyer, og Månen skinner ej mer.

Και οταν σε αποσβεσω, θελω περικαλυψει τον ουρανον και συσκοτασει τους αστερας αυτου θελω περικαλυψει εν νεφελη τον ηλιον και σεληνη δεν θελει φεγγει το φως αυτης.

Alle Himmellys klæder jeg i Sorg for dig, hyller dit Land i Mørke, lyder det fra den Herre HERREN.

Παντας τους λαμπρους φωστηρας του ουρανου θελω συσκοτασει επι σε, και θελω επιβαλει σκοτος επι την γην σου, λεγει Κυριος ο Θεος.

Jeg volder mange Folkeslags Hjerter Kvide, når jeg bringer dine Fanger til Folkene, til Lande du ikke kender;

Και θελω καμει να φριξη η καρδια πολλων λαων, οταν φερω τον συντριμμον σου μεταξυ των εθνων, εις τοπους τους οποιους δεν εγνωρισας.

jeg lader mange Folkeslag stivne af Rædsel over dig, og deres Konger skal gyse over dig, når jeg svinger mit Sværd for deres Ansigter; de skal ængstes uafbrudt, hver for sit Liv, den Dag du falder.

Και θελω καμει πολλους λαους να εκπλαγωσι δια σε και οι βασιλεις αυτων θελουσι φριξει σφοδρα δια σε, οταν διασεισω την �ομφαιαν μου ενωπιον αυτων και θελουσι τρεμει κατα πασαν στιγμην, εκαστος δια την ζωην αυτου, εν τη ημερα της πτωσεως σου.

Thi så siger den Herre HERREN: Babels Konges Sværd skal komme over dig.

Διοτι ουτω λεγει Κυριος ο Θεος Η �ομφαια του βασιλεως της Βαβυλωνος θελει ελθει επι σε.

Jeg styrter din Hob ved Heltes Sværd, de grummeste af alle Folkene; de hærger Ægyptens Pragt, og al dets Hob lægges øde.

Εν μαχαιραις ισχυρων θελω καταβαλει το πληθος σου παντες ουτοι ειναι οι τρομερωτεροι των εθνων και θελουσι πορθησει την επαρσιν της Αιγυπτου και απαν το πληθος αυτης θελει καταστραφη.

Jeg udrydder alt dets kvæg ved de mange Vande, Menneskefod skal ej plumre dem mer, ej Dyreklov rode dem op;

Και θελω εξαφανισει παντα τα κτηνη αυτης απο πλησιον υδατων πολλων, και δεν θελει πλεον ταραξει αυτα πους ανθρωπου και ιχνος κτηνους δεν θελει ταραξει αυτα.

så lader jeg Vandene klares og Strømmene flyde som Olie - lyder det fra den Herre HERREN -

Τοτε θελω ησυχασει τα υδατα αυτων και καμει τους ποταμους αυτων να �εωσιν ως ελαιον, λεγει Κυριος ο Θεος.

når jeg gør Ægypten til Ørk, så Landet og dets Fylde er øde, når jeg nedhugger alle, som bor der, så de kender, at jeg er HERREN.

Οταν καμω την γην της Αιγυπτου θαμβος, και ερημωθη η γη απο του πληρωματος αυτης, οταν παταξω παντας τους κατοικουντας εν αυτη, τοτε θελουσι γνωρισει οτι εγω ειμαι ο Κυριος.

Dette er en Klagesang, som du skal kvæde; Folkenes Kvinder skal kvæde den; over Ægypten og al dets larmende Hob skal de kvæde den, lyder det fra den Herre HERREN.

Ουτος ειναι ο θρηνος, με τον οποιον θελουσι θρηνησει αυτην αι θυγατερες των εθνων θελουσι θρηνησει αυτην θελουσι θρηνησει δια την Αιγυπτον και δι απαν το πληθος αυτης, λεγει Κυριος ο Θεος.

I det tolvte År på den femtende Dag i..." Måned kom HERRENs Ord til mig således:

Και εν τω δωδεκατω ετει τη δεκατη πεμπτη του μηνος, εγεινε λογος Κυριου προς εμε, λεγων,

Menneskesøn, klag over Ægyptens larmende Hob; syng Klagesang over den, du og Folkenes Kvinder! Far ned i Underverdenen blandt dem, der steg ned i Dybet!

Υιε ανθρωπου, θρηνησον δια το πληθος της Αιγυπτου και καταβιβασον αυτους, αυτην και τας θυγατερας των ισχυρων εθνων, εις τα κατωτατα της γης, μετα των καταβαινοντων εις λακκον.

Er du lifligere end nogen anden? Stig ned og lig blandt de uomskårne!

Τινος εισαι ωραιοτερα; καταβηθι και κοιτου μετα των απεριτμητων.

Midt iblandt sværdslagne skal han segne, og al hans larmende Hob skal ligge hos ham.

Θελουσι πεσει εν μεσω των τεθανατωμενων εν μαχαιρα εις την μαχαιραν παρεδοθη αυτη συρετε αυτην και παντα τα πληθη αυτης.

Heltenes Førere skal tale til ham midt i Dødsriget: "Er du mægtigere end nogen anden? Stig ned og lig blandt de uomskårne!"

Οι ισχυροτεροι μεταξυ των δυνατων θελουσι λαλησει προς αυτον εκ μεσου του αδου μετα των βοηθουντων αυτον κατεβησαν, κοιτονται απεριτμητοι, τεθανατωμενοι εν μαχαιρα.

Der er Assur og hele hans Flok rundt om hans Grav; alle er de dræbt, faldet for Sværd;

Εκει ειναι ο Ασσουρ και απαν το αθροισμα αυτου οι ταφοι αυτου ειναι κυκλω αυτου παντες ουτοι τεθανατωμενοι, πεπτωκοτες εν μαχαιρα.

han fik sin Grav i en krog af Dybet, og hans Flok ligger rundt om hans Grav; alle er de dræbt, faldet for Sværd, de, som spredte Rædsel i de levendes Land.

Διοτι οι ταφοι αυτου ειναι τεθειμενοι εις τα βαθη του λακκου και το αθροισμα αυτου κυκλω του ταφου αυτου παντες ουτοι τεθανατωμενοι, πεπτωκοτες εν μαχαιρα, οιτινες διεδιδον τρομον εις την γην των ζωντων.

Der er Elam med al sin larmende Hob rundt om sin Grav; alle er de dræbt, faldet før Sværd, og de for uomskårne ned i Underverdenen, de, som spredte Rædsel i de levendes Land; nu bærer de deres Skændsel blandt dem, der steg ned i Dybet.

Εκει ειναι ο Ελαμ και απαν το πληθος αυτου κυκλω του ταφου αυτου παντες ουτοι τεθανατωμενοι, πεπτωκοτες εν μαχαιρα, καταβαντες απεριτμητοι εις τα κατωτατα της γης, οιτινες διεδιδον τον τρομον αυτων εις την γην των ζωντων και ελαβον την καταισχυνην αυτων μετα των καταβαινοντων εις λακκον.

Iblandt dræbte fik han et Leje med al sin larmende Hob rundt om sin Grav; alle er de uomskårne, sværdslagne; thi Rædsel for dem bredte sig i de levendes Land; nu bærer de deres Skændsel blandt dem, der steg ned i Dybet; de lagdes blandt dræbte.

Εθεσαν εις αυτον κλινην μετα παντος του πληθους αυτου εν μεσω των τεθανατωμενων οι ταφοι αυτου ειναι κυκλω αυτου παντες ουτοι απεριτμητοι, τεθανατωμενοι εν μαχαιρα, αν και διεδοθη ο τρομος αυτων εις την γην των ζωντων και ελαβον την καταισχυνην αυτων μετα των καταβαινοντων εις λακκον ετεθη εν μεσω των τεθανατωμενων.

Der er Mesjek og, Tubal med al deres larmende Hob rundt om deres Grave; alle er de uomskårne, sværdslagne; thi de spredte Rædsel i de levendes Land;

Εκει ειναι ο Μεσεχ, ο Θουβαλ και απαν το πληθος αυτου οι ταφοι αυτου ειναι κυκλω αυτου παντες ουτοι απεριτμητοι, τεθανατωμενοι εν μαχαιρα, αν και διεδωκαν τον τρομον αυτων εις την γην των ζωντων.

de kom ikke til at ligge hos Heltene, Fortidens Kæmper, som for til Dødsriget i deres Rustninger, hvis Sværd blev lagt under deres Hoveder, og hvis Skjolde dækkede deres knogler; thi Rædsel for Heltene rådede i de levendes Land.

Πλην δεν κοιτονται μετα των πεσοντων ισχυρων εκ των απεριτμητων, οιτινες κατεβησαν εις τον αδην μετα των πολεμικων αυτων οπλων και εθεσαν τας μαχαιρας αυτων υπο τας κεφαλας αυτων αλλ αι ανομιαι αυτων θελουσιν εισθαι επι τα οστα αυτων, αν και ησαν τρομος των ισχυρων εν τη γη των ζωντων.

Også du skal ligge knust imellem de uomskårne, blandt de sværdslagne.

Ναι, συ θελεις συντριφθη εν μεσω των απεριτμητων, και θελεις κοιτεσθαι μετα των τεθανατωμενων εν μαχαιρα.

Der er Edom med sine Konger og alle sine Fyrster, som fik deres Grave hos de sværdslagne; hos de uomskårne ligger de, hos dem, der steg ned i Dybet.

Εκει ειναι ο Εδωμ, οι βασιλεις αυτου και παντες οι ηγεμονες αυτου, οιτινες μετα της δυναμεως αυτων ετεθησαν μεταξυ των τεθανατωμενων εν μαχαιρα ουτοι θελουσι κοιτεσθαι μετα των απεριτμητων και μετα των καταβαινοντων εις λακκον.

Der er Nordens Herskere alle sammen og alle Zidoniere, som for ned til de dræbte, beskæmmede trods den Rædsel, de spredte ved deres Heltekraft; de ligger uomskårne blandt de sværdslagne, de bærer deres Skændsel blandt dem, der steg ned i Dybet.

Εκει ειναι οι ηγεμονες του βορρα, παντες ουτοι, και παντες οι Σιδωνιοι, οιτινες κατεβησαν μετα των τεθανατωμενων, εν τω τρομω αυτων, κατησχυμμενοι εν τη δυναμει αυτων και κοιτονται απεριτμητοι μετα των τεθανατωμενων εν μαχαιρα, και ελαβον την καταισχυνην αυτων μετα των καταβαινοντων εις λακκον.

Dem ser Farao og trøster sig over al sin larmende Hob, lyder det fra HERREN.

Ο Φαραω θελει ιδει αυτους και παρηγορηθη δι απαν το πληθος αυτου, ο Φαραω και απαν το στρατευμα αυτου, οι τεθανατωμενοι εν μαχαιρα, λεγει Κυριος ο Θεος.

Thi han spredte Rædsel i de levendes Land, men nu ligger han imellem uomskårne, blandt de sværdslagne, Farao med al sin larmende Hob, lyder det fra den Herre HERREN.

Διοτι εδωκα τον τρομον μου εις την γην των ζωντων και θελει κοιτεσθαι εν μεσω των απεριτμητων μετα των τεθανατωμενων εν μαχαιρα ο Φαραω και απαν το πληθος αυτου, λεγει Κυριος ο Θεος.