Psalms 57

(Til sangmesteren. Al-tasjhet. Af David. En miktam, da han flygtede ind i hulen for Saul.) Vær mig nådig, Gud, vær mig nådig, thi hos dig har min Sjæl søgt Ly; i dine Vingers Skygge søger jeg Ly, til Ulykken er drevet over.

Przedniejszemu śpiewakowi, jako: Nie zatracaj, złoty psalm Dawidowy, kiedy uciekał przed Saulem do jaskini.

Gud, den Højeste, påkalder jeg, den Gud, der gør vel imod mig;

Zmiłuj się nademną, o Boże! zmiłuj się nademną; albowiem w tobie ufa dusza moja, a do cienia skrzydeł twoich uciekam się; aż przeminie utrapienie.

han sender mig Hjælp fra Himlen og frelser min Sjæl fra dem, som vil mig til Livs. Gud sender sin Nåde og Trofasthed.

Będę wołał do Boga najwyższego, do Boga, który wykonywa sprawę moję.

Jeg må ligge midt iblandt Løver, bo mellem Folk, der spyr Ild, hvis Tænder er Spyd og Pile, hvis Tunge er hvas som et Sværd.

On pośle z nieba, i wybawi mię od pohańbienia tego, który mię chce pochłonąć. Sela. Pośle mi Bóg miłosierdzie swoje i prawdę swą.

Løft dig, o Gud, over Himlen, din Herlighed være over al Jorden!

Dusza moja jest w pośród lwów; leżę miedzy palącymi, między synami ludzkimi, których zęby jako włócznie i strzały, i język ich miecz ostry.

Et Net har de udspændt for mine Skridt, deres egen Fod skal hildes deri; en Grav har de gravet foran mig, selv skal de falde deri. - Sela.

Wywyżże się nad niebiosa, o Boże! a nade wszystką ziemią chwała twoja.

Mit Hjerte er trøstigt, Gud, mit Hjerte er trøstigt; jeg vil synge og lovprise dig,

Sieci zastawili na nogi moje, nachylili duszę moję, wykopali dół przed obliczem mojem; ale sami wpadli weń. Sela.

vågn op, min Ære! Harpe og Citer vågn op, jeg vil vække Morgenrøden.

Gotowe jest serce moje, Boże! gotowe jest serce moje; śpiewać i wychwalać cię będę.

Jeg vil takke dig, Herre, blandt Folkeslag, prise dig blandt Folkefærd;

Ocuć się chwało moja! ocuć się, lutnio i harfo! gdy na świtaniu powstaję.

thi din Miskundhed når til Himlen, din Sandhed til Skyerne.

Będę cię wysławiał między ludem, Panie! a będęć śpiewał między narodami.

Løft dig, o Gud, over Himlen, din Herlighed være over al Jorden!

Albowiem wielkie jest aż do niebios miłosierdzie twoje, i aż pod obłoki prawda twoja. Wywyżże się nad niebiosa, o Boże! a nade wszystką ziemię wywyż chwałę twoję.