Psalms 36

(Til sangmesteren. Af HERRENs tjener David.) Synden taler til den Gudløse inde i hans Hjerte; Gudsfrygt har han ikke for Øje;
Przedniejszemu śpiewakowi pieśń Dawida, sługi Pańskiego.
thi den smigrer ham frækt og siger, at ingen skal finde hans Brøde og hade ham.
Przewrotność niepobożnego świadczy w sercu mojem: Niemasz bojaźni Bożej przed oczyma jego.
Hans Munds Ord er Uret og Svig, han har ophørt at handle klogt og godt;
Bo sobie pobłaża w oczach swoich, aby wykonał nieprawość swoję aż do obmierzenia.
på sit Leje udtænker han Uret, han træder en Vej, som ikke er god; det onde afskyr han ikke.
Słowa ust jego są nieprawość i zdrada; nie chciał rozumieć, aby dobrze czynił.
HERRE, din Miskundhed rækker til Himlen, din Trofasthed når til Skyerne,
Nieprawość rozmyśla na łożu swojem, stoi na drodze nie dobrej, a złego się nie waruje.
din Retfærd er som Guds Bjerge, dine Domme som det store Dyb; HERRE, du frelser Folk og Fæ,
Panie! miłosierdzie twoje niebios sięga, prawda twoja aż pod obłoki,
hvor dyrebar er dog din Miskundhed, Gud! Og Menneskebørnene skjuler sig i dine Vingers Skygge;
Sprawiedliwość twoja, jako góry najwyższe; sądy twoje, jako przepaść wielka; ludzie i zwierzęta zachowuje, Panie!
de kvæges ved dit Huses Fedme, du læsker dem af din Lifligheds Strøm;
Jakoż drogie jest miłosierdzie twoje, Boże! przetoż synowie ludzcy w cieniu skrzydeł twoich ufają.
thi hos dig er Livets Kilde, i dit Lys skuer vi Lys!
Będą upojeni hojnością domu twego, a strumieniem rozkoszy twoich napoisz ich.
Lad din Miskundhed blive over dem, der kender dig, din Retfærd over de oprigtige af Hjertet.
Albowiem u ciebie jest źródło żywota, a w światłości twojej oglądamy światłość.
Lad Hovmods Fod ej træde mig ned, gudløses Hånd ej jage mig bort.
Rozciągnij miłosierdzie twoje nad tymi, którzy cię znają, a sprawiedliwość twoję nad uprzejmymi sercem.
Se, Udådsmændene falder, slås ned, så de ikke kan rejse sig.
Niech nie następuje na mię noga pysznych, a ręka niepobożnych niech mię nie uwodzi. Tam, gdzie upadli, którzy czynili nieprawość, porażeni są, i nie mogli powstać.