Psalms 8

(Til sangmesteren. Al-haggittit. En salme af David.) HERRE, vor Herre, hvor herligt er dit Navn på den vide Jord du, som bredte din Højhed ud over Himlen!

ای خداوند، خداوند ما! چه پرشکوه است نام تو در سراسر جهان! و جلال تو برتر است از آسمانها.

Af spædes og diendes Mund har du rejst dig et Værn for dine Modstanderes Skyld, for at bringe til Tavshed Fjende og Hævner.

کودکان و شیرخوارگان شكوه تو را می‌سرایند. تو دشمنان و انتقام گیرندگان را ساکت می‌کنی، و از دشمنی آنان در امان هستی!

Når jeg ser din Himmel, dine Fingres Værk, Månen og Stjernerne, som du skabte,

هنگامی‌که به آسمان نگاه می‌کنم که تو آن را آفریده‌ای، و به ماه و ستارگانی که تو در آن قرار داده‌ای،

hvad er da et Menneske, at du kommer ham i Hu, et Menneskebarn, at du tager dig af ham?

انسان چیست که به او می‌اندیشی، و به او چنین توجّه می‌نمایی؟

Du gjorde ham lidet ringere end Gud. med Ære og Herlighed kroned du ham;

او را اندکی پایین‌تر از خود آفریدی و تاج جلال و افتخار را بر سر او نهادی.

du satte ham over dine Hænders Værk, alt lagde du under hans Fødder,

او را اشرف مخلوقات نهادی؛ و اختیار همه‌چیز را به دست او سپردی:

Småkvæg og Okser til Hobe, ja, Markens vilde Dyr,

گوسفندان و گاوان و حیوانات وحشی،

Himlens Fugle og Havets Fisk, alt, hvad der farer ad Havenes Stier.

مرغان هوا، ماهیان دریا، و همهٔ جانوران آبزی را.

HERRE, vor Herre, hvor herligt er dit Navn på den vide Jord!

ای خداوند، خداوند ما! چه مجید است نام تو در سراسر جهان.