Psalms 58

(Til sangmesteren. Al-tasjhet. Af David. En miktam.) Er det virkelig Ret, I taler, I Guder, dømmer I Menneskenes Børn retfærdigt?

Ĉu efektive vi parolas veron, vi potenculoj? Ĉu vi juste juĝas, homidoj?

Nej, alle øver I Uret på Jord, eders Hænder udvejer Vold.

Kontraŭe, en la koro vi faras krimaĵojn, Sur la tero vi pesas per manoj rabemaj.

Fra Moders Liv vanslægted de gudløse, fra Moders Skød for Løgnerne vild.

De la momento de sia naskiĝo la malvirtuloj devojiĝis; De el la ventro de sia patrino la mensogantoj ekeraris.

Gift har de i sig som Slangen, den stumme Øgle, der døver sit Øre

Ilia veneno estas simila al la veneno de serpento, De surda aspido, kiu ŝtopas sian orelon,

og ikke vil høre på Tæmmerens Røst, på den kyndige Slangebesværger.

Kiu ne aŭskultas la vortojn de sorĉistoj, Kiel ajn lertaj en sia arto.

Gud, bryd Tænderne i deres Mund, Ungløvernes Kindtænder knuse du, HERRE;

Ho Dio, frakasu iliajn dentojn en ilia buŝo; Frakasu la makzelojn de la junaj leonoj, ho Eternulo!

lad dem svinde som Vand, der synker, visne som nedtrampet Græs.

Ili forverŝiĝu kiel akvo, kiu malaperas; Kiam Li ĵetos Siajn sagojn, ili estu kiel buĉitaj.

Lad dem blive som Sneglen, opløst i Slim som et ufuldbårent Foster, der aldrig så Sol.

Kiel limako konsumiĝanta ili malaperu, Kiel abortaĵo virina, kiu ne vidis la sunon;

Før eders Gryder mærker til Tjørnen, ja, midt i deres Livskraft river han dem bort i sin Vrede

Antaŭ ol viaj kaldronoj eksentos la dornojn, Ilin vivajn kaj freŝajn pereigu la ventego.

Den retfærdige glæder sig, når han ser Hævn, hans Fødder skal vade i gudløses Blod;

Ĝojos la virtulo, kiam li vidos venĝon; Li lavos siajn piedojn en la sango de la malvirtulo.

Og Folk skal sige: "Den retfærdige får dog sin Løn, der er dog Guder, som dømmer på Jord!"

Kaj la homoj diros: Ekzistas rekompenco por la virtulo, Ekzistas Dio, juĝanto sur la tero.