Psalms 62

attamen ipse est scutum meum et salus mea fortitudo mea non commovebor amplius
Εις τον πρωτον μουσικον, δια Ιεδουθουν. Ψαλμος του Δαβιδ. Επι τον Θεον βεβαιως αναπαυεται η ψυχη μου εξ αυτου πηγαζει η σωτηρια μου.
usquequo insidiamini contra virum interficitis omnes quasi murus inclinus et maceria corruens
Αυτος βεβαιως ειναι πετρα μου και σωτηρια μου προπυργιον μου δεν θελω σαλευθη πολυ.
partem enim eius cogitaverunt expellere placuerunt sibi in mendacio ore suo singuli benedicunt et corde suo maledicunt semper
Εως ποτε θελετε επιβουλευεσθαι εναντιον ανθρωπου; σεις παντες θελετε φονευθη εισθε ως τοιχος κεκλιμενος και φραγμος ετοιμορροπος.
verumtamen Deo retice anima mea ab ipso enim praestolatio mea
Δεν συμβουλευονται παρα να ριψωσι αυτον απο του υψους αυτου αγαπωσι το ψευδος δια μεν του στοματος αυτων ευλογουσι, δια δε της καρδιας αυτων καταρωνται. Διαψαλμα.
ipse est fortitudo mea et salus mea susceptor meus non timebo
Αλλα συ, ω ψυχη μου, επι τον Θεον αναπαυου, διοτι εξ αυτου κρεμαται η ελπις μου.
in Deo salutare meum et gloria mea robur fortitudinis meae salus mea in Deo
Αυτος βεβαιως ειναι πετρα μου και σωτηρια μου προπυργιον μου δεν θελω σαλευθη.
sperate in eo omni tempore populi effundite coram eo cor vestrum Deus spes nostra est semper
Εν τω Θεω ειναι η σωτηρια μου και η δοξα μου η πετρα της δυναμεως μου, το καταφυγιον μου, ειναι εν τω Θεω.
verumtamen vanitas filii Adam mendacium filii viri in stateris dolosis fraudulenter agunt simul
Ελπιζετε επ αυτον εν παντι καιρω ανοιγετε, λαοι, ενωπιον αυτου τας καρδιας σας ο Θεος ειναι καταφυγιον εις ημας. Διαψαλμα.
nolite confidere in calumnia et in rapina ne frustremini divitiae si fluxerint ne adponatis cor
Οι κοινοι ανθρωποι βεβαιως ειναι ματαιοτης, οι αρχοντες ψευδος εν τη πλαστιγγι παντες ομου ειναι ελαφροτεροι αυτης της ματαιοτητος.
unum locutus est Deus duo haec audivi quia imperium Dei est
Μη ελπιζετε επι αδικιαν και επι αρπαγην μη ματαιονεσθε πλουτος εαν ρεη, μη προσηλονετε την καρδιαν σας.
et tibi Domine misericordia quia tu reddes unicuique secundum opus suum
Απαξ ελαλησεν ο Θεος, δις ηκουσα τουτο, οτι η δυναμις ειναι του Θεου
canticum David cum esset in deserto Iuda Deus fortitudo mea tu es de luce consurgam ad te sitivit te anima mea desideravit te caro mea
και σου ειναι, Κυριε, το ελεος Διοτι συ θελεις αποδωσει εις εκαστον κατα τα εργα αυτου.