Psalms 50

canticum Asaph fortis Deus Dominus locutus est et vocavit terram ab ortu solis usque ad occasum eius

Ψαλμος του Ασαφ. Ο Θεος των θεων, ο Κυριος ελαλησε, και εκαλεσε την γην, απο ανατολης ηλιου εως δυσεως αυτου.

de Sion perfecta decore Deus apparuit

Εκ της Σιων, ητις ειναι η εντελεια της ωραιοτητος, ελαμψεν ο Θεος.

veniet Deus noster et non tacebit ignis coram eo vorabit et in circuitu eius tempestas valida

Θελει ελθει ο Θεος ημων και δεν θελει σιωπησει πυρ κατατρωγον θελει εισθαι εμπροσθεν αυτου και περιξ αυτου σφοδρα ανεμοζαλη,

vocabit caelum desursum et terram ut iudicet populum suum

θελει προσκαλεσει τους ουρανους ανωθεν και την γην, δια να κρινη τον λαον αυτου.

congregate mihi sanctos meos qui feriunt pactum meum in sacrificio

Συναθροισατε μοι τους οσιους μου, οιτινες εκαμον μετ εμου συνθηκην επι θυσιας.

et adnuntiabunt caeli iustitiam eius quia Deus iudex est semper

Και οι ουρανοι θελουσιν αναγγελλει την δικαιοσυνην αυτου διοτι ο Θεος, αυτος ειναι ο Κριτης. Διαψαλμα.

audi popule meus et loquar Israhel et contestabor te Deus Deus tuus ego sum

Ακουσον, λαε μου, και θελω λαλησει Ισραηλ, και θελω διαμαρτυρησει κατα σου Ο Θεος, ο Θεος σου ειμαι εγω.

non propter victimas tuas arguam te et holocaustomata tua coram me sunt semper

Δεν θελω σε ελεγξει δια τας θυσιας σου, τα δε ολοκαυτωματα σου ειναι διαπαντος ενωπιον μου.

non accipiam de domo tua vitulum neque de gregibus tuis hircos

Δεν θελω δεχθη εκ του οικου σου μοσχον, τραγους εκ των ποιμνιων σου.

mea sunt enim omnia animalia silvarum pecudes in montibus milium

Διοτι εμου ειναι παντα τα θηρια του δασους, τα κτηνη τα επι χιλιων ορεων.

scio omnes aves montium et universitas agri mecum est

Γνωριζω παντα τα πετεινα των ορεων, και τα θηρια του αγρου ειναι μετ εμου.

si esuriero non dicam tibi meus est enim orbis et plenitudo eius

Εαν πεινασω, δεν θελω ειπει τουτο προς σε διοτι εμου ειναι η οικουμενη και το πληρωμα αυτης.

numquid comedam carnem taurorum aut sanguinem hircorum bibam

Μηπως εγω θελω φαγει κρεας ταυρων η πιει αιμα τραγων;

immola Deo laudem et redde Altissimo vota tua

Θυσιασον εις τον Θεον θυσιαν αινεσεως, και αποδος εις τον Υψιστον τας ευχας σου

et invoca me in die tribulationis liberabo te et glorificabis me

και επικαλου εμε εν ημερα θλιψεως, θελω σε ελευθερωσει, και θελεις με δοξασει.

impio autem dixit Deus quid tibi est cum narratione praeceptorum meorum et ut adsumas pactum meum in ore tuo

Προς δε τον ασεβη ειπεν ο Θεος Τι προς σε, να διηγησαι τα διαταγματα μου και να αναλαμβανης την διαθηκην μου εν τω στοματι σου;

qui odisti disciplinam et proiecisti verba mea post te

Συ δε μισεις παιδειαν και απορριπτεις οπισω σου τους λογους μου.

si videbas furem consentiebas ei et cum adulteris erat pars tua

Εαν ιδης κλεπτην, τρεχεις μετ αυτου και μετα των μοιχων ειναι η μερις σου.

os tuum dimisisti ad malitiam et lingua tua concinnavit dolum

Παραδιδεις το στομα σου εις την κακιαν, και η γλωσσα σου περιπλεκει δολιοτητα.

sedens adversum fratrem tuum loquebaris et adversum filium matris tuae fabricabaris obprobrium

Καθημενος λαλεις κατα του αδελφου σου βαλλεις σκανδαλον κατα του υιου της μητρος σου.

haec fecisti et tacui existimasti futurum me similem tui arguam te et proponam te ante oculos tuos

Ταυτα επραξας, και εσιωπησα υπελαβες οτι ειμαι τω οντι ομοιος σου θελω σε ελεγξει, και θελω παραστησει παντα εμπροσθεν των οφθαλμων σου.

intellegite hoc qui obliviscimini Deum ne forte capiam et non sit qui liberet

Θεσατε λοιπον τουτο εις τον νουν σας, οι λησμονουντες τον Θεον, μηποτε σας αρπασω, και ουδεις ο λυτρωσων.

qui immolat confessionem glorificat me et qui ordinate ambulat ostendam ei salutare Dei

Ο προσφερων θυσιαν αινεσεως, ουτος με δοξαζει και εις τον ευθετουντα την οδον αυτου θελω δειξει την σωτηριαν του Θεου.